Sadettin Nüzhet Ergun Kimdir Hayatı Eserleri

Hüseyin Sadettin Nüzhet Ergun. Edebiyat tarihçisi ve araştırmacısı (D. Bursa 1899 – Ö. İstanbul 25 Nisan 1946).

İstanbul Darülfünunu Edebiyat Fakültesi’ni bitirdi. Çok küçük yaşlarda tekke şeyhliğine getirildi. 1925’te tekke ve zaviyeler kapatıldıktan sonra Ankara, Konya ve İstanbul’da edebiyat öğretmenliği yaptì; Arkeoloji Müzesi ve Beyazıt Umumi Kütüphanesi’nde çalıştı. 25 Nisan 1946’da İstanbulda öldü.

Edebiyat dünyasına şiirle giren Sadettin Nüzhet Ergun, özellikle öğretmenliğe başladıktan sonra bütün dikkatini edebiyat tarihi ve edebiyat araştırmasına yönlendirmiştir. Halk edebiyatı tarihi ve divan edebiyatıyle ilgili araştırmalar yayımladı.

Eserleri ^_(başlıca)

• Pir Sultan Abdal (1929), • Türk Edebiyatı Tarihi ve Numuneleri (1931), • Karacaoğlan (1933), • Namık Kemal (1933), • Cenap Şahabettin (1924),  • Aşık Ömer (1935), • Baki Divanı (1935), • Halk Edebiyatı Antolojisi (1938), • Türk Musikisi Antolojisi (1943), • Bektaşi Şairleri ve Nefesleri (1944), • Türk Şairleri, (1936-1945) adlı büyük eserinin 1932’den ölüm tarihine kadar yayımlanabilen 3 cildi ancak «F» harfine kadar gelen bölümü kapsar.