Felsefe Tarihi

Stoacılık Nedir, Kurucusu, Felsefesi Kısaca Stoacılık

Stoacılık

Stoa, Yunancada, “Kapı siperi”, “Revak” demektir. İlk revakîler Atina’da revaklı bir yerde toplandıkları için bu ismi almışlardır. Bu stoaların fikirleri olarak şöhret bulmuştur.

Zenon, Cihyrisippe, Epiktel ve Mare-Aurele bu ekolun önemli temsilcileridir. Kurucusu olarak Kıbrıslı Zenon (M.Ö. 336-264) bilinir.

Kuruluşundan itibaren asırlarca hep işlenmiş ve geliştirilmiş bir doktrindir, Stoacıların en büyük prensibi “tabiata uygun hareket” etmektir. Tabiat, diğer bir ifade ile herşey Tanrıdır. Tabiata uygunluk, akla uygunluğu, dolayısı ile insanın kendi kendine uygunluğu demektir.

Bunların gayesi hissizliktir, hayat ve ölüme karşı kayıtsız kalmaktır. Hayat ve ölüm pek değerli şeyler değildir. Gerçek fazilet, insanın ihtiraslarına hâkim olmasıdır. Kader insana zaruri olarak hakim olduğundan, ondan şikayet etmemelidir.

Sert ve disiplinli bir hayat, ahlâk anlayışlarının temelini teşkil eder. Evrensel, Kozmopolit ve tek bir devlet (dünya yurttaşlığı) anlayışını savunurlar. Bilgi konusunda tecrübelidir.