Sosyoloji

Martin Heidegger – Tanrılığın Menşei

Martin Heidegger – Tanrılığın Menşei

Kendi içinde varlık, sabık olana geri-dönüştür. O ise, yani sabık olan, hakiki ebedi olandır.

İnsanoğlunda geri-dönüş, hafızadır.

Ereignis olarak varlık, kendi sabık olanını bu şekilde acıya gark olarak ve kor ateşler halinde yanarak (ereignet) özleyimlediği; geri-dönüş, sabık olanda çekingen bir vuslat olduğu; vuslat, sözün bildiriminde muhafaza edildiği içindir ki samimiyetin hıfzedilen kor ateşinin elçileri acı içinde var olurlar; işte bu nedenle sema (ateş ve nur) ve arz (zifirileşen derinliğin kollayıcı yumuşaklığı) ve ziya (ki içinde arz ve sema birbirlerine mukabele ederler), yani özleyimin (ereignisses) birlik olan bu üç elçisi, Varlığın melekleridir.

Oysa metafizik, ‘tanrılar’ der onlara ve özleri itibarıyla, müphem ve dahi tefsir edilemez diye ele alır onları.

Tanrılığın menşei, kendisini insanoğlunun ilmine teslim edince, düşünce, tanrıların terkini tecrübe eder. Tanrıların terki, meleklerin lehine cereyan eder. Eğer sabık olana vasıl olma olarak geri-dönüşün bildirime dayalı özü ifşa edilirse, onların (meleklerin) özü daha saf biçimde kendini açığa çıkartacaktır.

Söz konusu açığa çıkış, sözün özünün açımlanışı ve dilin doğuşuyla bir arada yürümektedir.

Makine, zoon’un yerine geçer; canlı artık makine olarak kavranır; her türlü biyoloji, bu yolda koşturulmaktadır zaten. Logos ise, teknik düzen sağlamanın ratio’sudur artık (planlama, düzenek, yönetişim).

Varlığın hakikatinden, yani özleyimden haraketle bakıldığında, makinesel öze uymak ve makinenin talep ettiklerini karşılayabilmek için insanoğlunun sadece aşağı ve asılsız, kendini unutan güçlerine ihtyaç vardır.

Şimdilerde insanoğluna varlık tarafından yöneltilen talepler artık en az düzeydedir.

Varlığın kendisi insanoğlundan kendini neredeyse geri çekmiştir.

Peki ama, bir zamanki ‘doğa’, meleksi öze yükselse ve bu özden hareketle kendi sırrına geri dönüşe başlasa, nasıl bir bahar olurdu bu, kim bilir?

Yoksa bu yüzden mi içimizde, bu dehşetin orta yerinde olduğumuz halde o zamana ilişkin dönüştürülmüş bir beklentisi yer alıyor.

Çeviren: Kaan H. Ökten
Cogito: Heidegger: Varlığın Çobanı
Sayı 64, Güz 2010 (s. 9-15)

İlgili Makaleler