Sosyoloji

Heidegger ve Teoloji

Ahmet Demirhan – Heidegger ve Teoloji

Önsöz

Fenomenoloji ve teoloji (…) düşünceyi
teolojinin üstüne yerleştirir ve teolojiyi pozitif bir bilim olarak
değerlendirir.

Metafiziğin onto-teo-lojik inşası…

…metafiziği, bir üçleme temelinde (…)
ontoloji, teoloji ve lojik temelinde zeminlenmiş ve bu haliyle Varlığa dair
soruyu o en basit ve en şaşırtıcı soruyu unutturmuş olan bir girişim olarak ele
alır.

Heidegger, Dasein’ı diğer varlıklardan
ayıran özelliklerden olarak, onun imkân sahibi varlık olmasını gösterir.

Aporia ise imkân ile imkânsızlık arasındaki
sınırdır…

1.
Kısım

Heidegger’in
Teolojiyi ve Metafiziği Yorumlaması

Martin
Heidegger – Fenomenoloji ve Teoloji

Felsefe, dünyanın ve hayatın vahiyden uzak
ve inançtan bağısız olan yorumudur.

Teoloji de, dünyanın ve hayatın akaidi
olarak anlaşılması(dır).

Teoloji pozitif bir bilimdir ve bu nedenle,
haddi zatında, felsefeden mutlak olarak farklıdır.

Teoloji, Hıristiyanlık gibi bir şeyi
başlangıçta olası kılan şey neyse onun bilgisidir. (s. 37)

Etimoloji olarak teoloji, Tanrı bilim…

Ancak Tanrı, hiçbir biçimde teolojinin
araştırma nesnesi değildir. Teoloji, Tanrı hakkındaki spekülatif bilgi
değildir. (s. 42)

Martin
Heidegger – Metafiziğin Onto-Teo-Lojik İnşası

Hegel için, düşünmenin meselesi şudur,
düşünme-dir. (idea, ide)

Yalnızca mutlak idea Varlık’tır.

Hegel için, düşünmenin meselesi, mutlak
kavram olarak ideadır. Bizim için, asli bir tarzda formüle edilmiş olarak,
düşünmenin meselesi, farklılık olarak farklılıktır.

(düşünürlerin düşündüğünün mutlak düşüncenin
evrelerinden biri olarak okunması, Hegel’in felsefe tarihi okuması)

Hegel için, önceki felsefe tarihiyle
söyleşisi, Aufhebung niteliğine sahiptir. (Aufhebung / bir şeyin muhafaza
edilerek aşılması)

Bizim için, düşünce tarihiyle söyleşinin
niteliği (…) geriye adımdır.

…geriye adım, metafizikten metafiziğin temel
doğasına hareket eder.

Varlık hep ve her zaman yazgı olarak
konuşur.

Şimdi varlayan şey, modern teknolojinin
etken doğasının tahakkümü tarafından belirginleşir. Bu tahakküm, kendisini,
hayatın bütün alanlarında (…) zaten gösteriyor. (s. 54)

…biz bilimin başlangıcıyla uğraşıyoruz. Eğer
bilim Tanrı ile başlıyorsa, bu durumda o Tanrının bilimidir: teolojidir.

…benim başlangıç dersim olan What is
Metaphysics?, metafiziği haddi zatında ve bütün olarak varlıklar hakkındaki
sorgulama olarak tanımlar.

Metafizik, onto-teo-lojidir.

Hegel Varlığı düşünür.

En uygun felsefeye, onto-teo-loji değil de,
Mantık Bilimi adını verir.

İdea, düşünme, açıkçası ve antik adetlere
göre, mantığın konusudur.

Varlık kendisini düşünce olarak nasıl
sunmaya başlayabilir? (s. 57)

Varlık kendisini düşünce olarak tezahür
ettirir. Bu şu anlama gelir: Varlıkların Varlığı, kendisini, kendisine zemin
veren ve kendisini değerlendiren zemin olarak açığa çıkarır. Zemin, varlıkların
temel doğasıyla ratio, varlıkların toplanması (gather) ve onların oluşması
anlamında Logos’tur.

Varlıklar her zaman ve her yerde Varlık’ın
varlıklarıdır.

Bu nedenle Varlığı, yalnızca varlıklarla
farklılığı içinde düşündüğümüzde ve varlıkları da, Varlık’la farklılıklarında
düşündüğümüzde tam olarak düşünürüz. (s. 60)

Metafizik haddi zatında varlıkları bir bütün
olarak düşündüğü için (…)

Metafizik varlıkları haddi zatında bütün
varlıklar için ortak olan zemin açısından düşündüğü zaman, bu durumda onun mantığı
(lojik’i) onto-lojik’tir. Metafizik haddi zatında varlıkları bir bütün olarak,
her şeyin sebebini izah eden en yüce varlık açısından düşündüğü zaman, bu
durumda onun mantığı (lojik’i) teo-lojik’tir.

Causa sui, felsefenin tanrısı için en iyi
isimdir.

Causa sui olarak tanrıyı, felsefenin
tanrısını terketmek zorunda olan tanrı-sız düşünce, bu nedenle, belki de ilahi
Tanrı’ya daha yakındır.

(Varlığı düşünmenin önündeki engeller:
Metafizik, modern teknoloji)

Bu nedenle geriye adım, bizzat tamamlanmamış
olarak kalacaktır. (s. 67)

2.
Kısım

Heidegger’in
Teknolojik Kökenleri

Brian
D. Ingraffia – Heidegger’in Unutuşu: Kitab-ı Mukaddes Teolojisinden Temel
Ontolojiye

Amacım, Heidegger’in Hıristiyan teolojide
kullanılmasının düzeltilmesi gereken vahim bir hata olduğunu göstermektir.

Nietzsche’nin Hıristiyan karşıtı ateizminin
etkisi altında Hırtistiyanlığa inancını terk etmiştir.

Heidegger (…) otantikliği, kişinin nefsini
elinde bulundurması; nefsinin emrettiklerini takip etmesi anlamına geldiğini beyan
eder.

Heidegger için (…) kendini kendi elinde
bulunduruşun ışığında yaşayanlar, otantik olarak parousiayla ilişkilendirilir.

Otantik olmayış, gündelik egoizmin
yoğunlaşmasıdır; otantiklik, bu egoizmin azaltılmasıdır.

Being and Time’da otantik olmayış, kendi
nefsi tarafından değil de başkası tarafından kontrol edilen birine işaret eder.

Paul, can ile bedeni, deruni ile zahiri
insanı değil, kendi varlığıyla yaşayanlar ile Tanrı için yaşayanlar arasında
bir ayrım yapar. Heidegger’in otantik ile otantik olmayan varoluş ayrımıyla
karşılaştırılması gereken nokta burasıdır. (s. 103)

3.
Kısım

Heidegger,
Onto-Teoloji ve Tanrı

John
Peacocke – Heidegger ve Onto-Teoloji Sorunu

Heidegger, düşünmenin, yalnızca,
yüzyıllardır kutsanılan aklın, düşüncenin hayli dik başlı bir danışmanı
olduğunu anladığımız zaman başladığını iddia eder.

Heidegger için Batı metafiziği, en kamil
halini, Nietzsche’de bulur. Heidegger’e göre Nietzsche, tamamlanmış nihilizm
çağını ve bunun sonucunda yeryüzünün teknotratik yolla zillete düşmesini haber
vermiştir bize. Descartes’tan beri ilk felsefe olarak düşünülen metafizik,
Heidegger’in elinde onto-teoloji olmuştur.

Varlığın unutuluşu meydandadır. Biz
ölümlüler, artık hayrete düşmüyoruz.

Heidegger’in Batı metafiziği (…) başladığından
beri, ziyadesiyle hem ontoloji hem de teoloji olmuştur.

Teoloji neye ihtiyaç duyar?

Teoloji yoluyla, bütün varlıklar için
yaratıcı muhafaza edici zemin olarak Tanrıdan söz etmeye (…) bir Logos
sağlamaya çağrılırız.

Varlığın çağrısını işiten bir düşünme,
çağrının gelmesine şükranlarını sunar ve ait olarak ve itaat ederek o çağrıya
has kılınır.

…Tanrının ölümünün sonucu olarak tanrısız
düşünce (…) daha fazla olarak Tanrı olasılığına açık görünür.

Jeff
Owen Prudhomme – Mutlak Tanrı’nın Geçip Gitmesi

Heidegger’de
Modernliğin Teknolojik Değerlendirilişi

Beitrage zur Philosophie (ya da felsefe
üzerine denemeler)

Son, en derin başlangıçtır.

Son Tanrı, tanrılığın bütün olasılıklarının
biraraya toplanması anlamında Tanrı’nın Tanrı’sıdır.

Hans
Georg Gadamer – Martin Heidegger ve Marburg Teolojisi

Nichomachean Ethics: 1149b / Lethe tes men
toautps ekeos estin, phroneseos de ouks estin.

İşte bu bilinçtir.

4.
Kısım

Bir
Eleştiri

Hans
Jones – Heidegger ve Teoloji

Bilim ve metafiziğin dili nesnelleştirici
bir söylemken, temel düşünmenin dili şükran niteliğine sahiptir.

Varoluş temelde linguistiktir.

İnancımızın konuşma yeteneği…

Yalnızca varlığın hakikatinden kutsal olanın
özü düşünülebilir. Yalnızca kutsal olanın ışığında ilahiliğin özü
düşünülebilir. Yalnızca ilahiliğin özünün ışığında Tanrı’nın işaret ettiği
şeyin ne olduğu düşünülebilir ya da söylenebilir.

Tanrı, kendisini, kendisi olarak düşünceye
açar; bir kader olarak düşünceye düşer ve kendisini düşüncenin konusu olarak
ortaya serer.

Tanrı kendisini açmaz; ancak Varlık o
aracılığıyla kendisini açar.

Varlıklar, varlığın tecrübe edilmesi için
fırsatlardır.

Varlık, varlıklarda, kendi varlıklarına
(varoluşlarına) yani, niye öyle olduklarına hayret etme olarak tecrübe edilir.

Varlık şu ya da bu varlığın varlığı
olmadığından (…) herhangi tikel bir varlıkta varlığı düşünmek o tikel varlıktan
uzaklaşarak düşünmektir.

…bu nedenle Tanrı’yı asli olarak düşünmek,
Tanrı’dan uzaklaşarak ya da Tanrı’nın ötesinde düşünmektir. (s. 205)

Editör: Ahmet Demirhan

İnsan Yayınları

2002

İlgili Makaleler