Aşkî Şiirleri Müsemmen-i Mütekerrire Örnek

Müsemmen-i Mütekerrir

aaaaaaAA bbbbbbAA ccccccAA ççççççAA ddddddAA

Nice feryâd edem dehrün cefâ-yi bî-şümârından
Ayırdı can-ı mahzunu zarurî ihtiyârından
Beni dûr eyledi bülbül gibi bir gülizârından
Keh-i hicrana saldı ayırub kûy-i nigarından
Demâdem şimdi kan aglardü çeşm-i eşk-bârından
Aceb mi halk-ı alem âciz olsa âh-ü-zârından
Ne müşkildür cüdâ düşmek kişi sevgüli yârından
Hususa kim zaruretle sefer kıla diyarından

Egerçi gündüzün sâyemdürür bu yolda pâ-daşum
Kalur ahşam olıcak ol dahi olmaz ayakdaşum
Belâ-vü-derd-ü gam oldu reh-i gurbetde yoldaşum
Ne mihnetler çekübdür dostlar bu unmaduk boşum
Demâdem aglamakdan görmez oldu çeşm-i hûn-paşum
Aceb mi ey boyu servüm ahırsa pâyuna yaşum
Ne müşkildür cüdâ düşmek kişi sevgüli yârından
Husûsa Kim zaruretle sefer kıla divârından

Demâdem eglenürdüm gonca-leb bir gülizâr ile
Feganum şimdi bülbül gibi dinmez hecr-i yâr ile
Mükedder oldu ahvâlüm bu çeşm-i eşkbâr ile
Geçer kayfâ ki ömrüm zecr-ü-kahr-ı büşümâr ile
Aceb hâ’ü nolur bu nâ-müsâ’id rüzgar ile
Diriğu vâdî-i hicrana düşdüm âh-ü-zâr ile
Ne müşkildür cüdâ düşmek kişi sevgüli yârından
Husüsa kim zaruretle sefer kıla diyarından

Olaldan eşigünden ayru bi-sabr-ü-mecâl oldum
Firak-ı mû miyânı ile derdâ bir hayâl oldum
Ferahdan ayrılub derd-ü-belâyı pây-mâl oldum
Yine akl-ü-mecâ’üm bulmağa bî-ihtimâl oldum
Meded ol zülfü Leylâ’dan cüdâ Mecnûn-misâl oldum
Şaşırdum aklumı divâne-i bî-i’tidâl oldum
Ne müşkildür cüdâ düşmek kişi sevgüli yârından
Husüsa kim zaruretle sefer kıla diyârından

Salınur şimdi de agyâr ile ol serv-i çalaküm
Firakından ne mihnetler çeker bu cân-ı gam-nâküm
Olubdur pâre pâre tig-i gamla sine-i çâküm
Dağıldı kâkül-ü dilber gibi bu akl-ü-idrâküm
Ne bilsün Aşkı ‘ya hûlüm nedür ol şüh-u bî-bakûm
Çeken gurbet diyarına ya âbumdur yâ hôd hâküm
Ne müşkildür cüdâ düşmek kişi sevgüli yârından
Hususa kim zarûretle sefer kıla diyarından

Aşkî