Tarık Özker Kimdir, Kısaca Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi

Tarık ÖZKER Elektrik profesörü (İstanbul, 1919 – İstanbul, 7 Eylül 1977).

Haydarpaşa Lisesi’ni (1937) ve İstanbul Teknik Üniversitesi Elektrik Fakültesi’ni bitirdi (1944). Aynı fakültenin Telekomünikasyon kürsüsüne asistan oldu. A.B.D. Illinois Üniversitesi’nde doktora çalışması yaptı (1949-195M); Electrical four – terminal lattice – ladder equivalents (Elektriksel dört uçlu çapraz – basamaklı devre eşdeğerliği) adlı teziyle doktorasını verdi. İstanbul Teknik Üniversitesi Elektrik Fakültesi’nde Filtrelerde empedans adaptasyonu konulu çalışmasını tamamlayarak doçentliğe yükseldi (1953). Elektrik devreler teorisi, analizi ve sentezi üzerinde yaptığı araştırmalarla tanındı. National Academy of Sciences bursuyle Illinois ve Michigan State üniversitelerinde çalışmalar yaparak bu konunun gelişti rilmesine katkıda bulundu (1953-1955); bu alanda «yaklaşıklık sorunu», «zaman domeni» ve «empedans uygunsuzluğu» problemleri üzerinde önemli araştırmalar yaptı. Chicago’da toplanan Milli Elektronik Konferansı’na geliştirdiği «empedans uygunsuzluğu» konusunu bir bildiriyle sundu, 1958’de İstanbul Teknik Üniversitesi’nde profesörlüğe yükseldi. Elektrik Fakültesi’nde Devreler Teorisi kürsüsünün kurulması ve bu konuyla ilgili derslerin açılması Tank Özker’in çabasıyle gerçekleşti ve Özker bu kürsünün profesörlüğüne atandı (1964). Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu’nun çalışmalarına da katılan Tank Özker, bu kurumun Mühendislik Araştırma Grubu üyeliğinde bulundu (1966-1971). İstanbul Teknik Üniversitesi’nin iki kademeli öğretim sistemine geçmesi için çaba gösterdi; lisans ve lisans sonrası olarak ikiye ayrılan öğretim dönemlerinin gerçekleşmesinde önemli payı oldu. Ülkemizde elektrik mühendisliği eğitiminin gelişmesi üzerinde makaleler yazdı. Özker’in ayrıca haberleşme teorisi, Boole cebrinin lojik devrelerde uygulanması .lineer sistem analizinde başlangıç koşulları ve otomasyon konularında orijinal yayınları vardır: Telgraf sistemlerinde distorsiyon (1954), Modern elektrik devreleri teorisi (1957), Haberleşme teorisinin esasları (1959), Boole cebri ve lojik devreleri (1959), Durum denklemleri ile elektrik devrelerinin analizi (Dervişoğlu, Parlar, Tokad ve Zeren ile birlikte, 1959), Boole cebrine giriş (1968).