Stephen Hawking Kimdir, Hayatı, Kitapları, Eserleri, Hakkında Bilgi

HAWKING, Stephen William (1942)

İngiliz kuramsal fizikçi. Kozmoloji modellerinden temel parçacıklar arası çekimsel etkileşmelere değin çeşitli alanlarda temel katkılarıyla tanınmıştır.

8 Ocak 1942’de Oxford’da doğdu. 1959-1962 arası Oxford Üniversitesi’nde okudu, 1962-1965 arası da Cambridge’de D.Sciama ile birlikte doktora çalışması yaptı. 1965’te Gonville and Caius College’ın üyeliğine seçilen Hawking, Cambridge’de araştırmacı ve öğretim üyeliği görevlerini sürdürerek, 1977’de profesörlüğe yükseltildi, 1979’da da bir zamanlar Newton’un da işgal ettiği Lucas kürsüsüne atandı. 1974’te Royal Society üyeliğine seçilen Hawking, 1976’da bu kurumun Hughes Madalyası’nı almış, çalışmaları birçok kurumca ödüllendirilmiştir. Doktora sırasında dejeneratif bir sinir sistemi hastalığına yakalanan ve sağlığı giderek bozulan Hawking, hastalığı nedeniyle uzun yıllardır çalışmalarını tekerlekli sandalyede, kâğıt, kalem kullanamadan sürdürmektedir.

Hawking’in ilk önemli katkısı Einstein’ın genel görelilik kuramına göre uzay-zamanda ortaya çıkan singülerlikler konusundadır. Uzay-zamanda bilinen fizik yasalarının geçerliliğini yitirdiği tekil noktalar olan singülerlikler evren modellerinde bir başlangıç, astrofizikteki yoğun kütleli cisimlerin gravitasyonel (kütle çekimsel) çökmesi durumunda ise bir sonuç olarak ortaya çıkar. Hawking 1965-1967 arası, R.Pen-
rose’un daha önce gravitasyonel çökmeye ilişkin geliştirdiği tekniklerden yararlanarak evren modellerinde singüierliklerin varlığını genel olarak göstermiş, bu alandaki çalışmalar da 1970’te Hawking’in Penro-se ile birlikte kanıtladığı singülerlik teoremiyle doruk noktasına ulaşmıştır. Bu çalışmalarda elde edilen ve günümüzde “Hawking-Penrose Singülerlik teoremleri” diye anılan sonuçlara göre, birtakım genel varsayımlar altında uzay-zamanda singüierliklerin ortaya çıkması kaçınılmazdır. Fizik bilgisine bir sınır getiren ve nasıl aşılacağı henüz bilinmeyen bu teoremler birçok araştırmacı tarafından klasik gravitasyon teorisinde Einstein’dan sonra elde edilen en önemli gelişme olarak değerlendirilmektedir.