Meral Akkent

Bu madde standartlarına uygun değildir. Sayfayı standartlarına uygun biçimde düzenleyerek ‘ye katkıda bulunabilirsiniz. Gerekli düzenleme yapılmadan bu şablon kaldırılmamalıdır. (Aralık 2016)

Bu maddenin konusunun kayda değerlik yönergelerini (kişiler, kitaplar, organizasyonlar ve şirketler, okullar, müzik, akademisyenler, web içeriği, filmler, tiyatro oyunları, TV programları) sağlayıp sağlamadığı belirsizdir. Bağımsız ve güvenilir kaynaklar kullanarak maddeyi geliştirebilir ve kayda değer olduğunu ispat edebilirsiniz. Maddenin kayda değerliği kanıtlanamazsa ‘nin silme politikası gereğince hızlı silinmesi veya kayda değerliği tartışmalı ise silinmeye aday gösterilmesi yerinde olacaktır. Bu madde Aralık 2016 tarihinden bu yana işaretli olarak durmaktadır.

“Kadın müzelerinin varlık nedeni,  geleneksel müzelerin içeriğine bir eleştiridir. Varolan müzelerdeki tarih anlatımında, sanat koleksiyonlarında cinsler arası eşitliğin olmadığının ifşasıdır.”^[1]

“Kadın müzelerine neden ihtiyaç duyulduğunu bir kez daha açıklamak gerekirse, ‘ihtiyaç’, ‘mecburiyet’, ‘özgürlük’ kavramlarını kullanmak gerekecek.”^[2]

Meral Akkent (d. 1949, İstanbul) sosyolog, İstanbul Kadın Müzesi küratörü.

1973 yılından bu yana Türkiye, Almanya, Kazakistan, Ukrayna’da kadın tarihi, kültürlerarası çalışmalar, Osmanlı’da feminist dergiler[1], akademide kadın tarihi[2] ve kadın müzeleri üzerine çalışmalar ve sergiler yapıyor.

1989´da Nürnberg’de Almanya’nın ilk kültürlerarası kadın araştırmaları merkezi olan Zentrum für interkulturelle Frauenalltagsforschung und internationalen Austausch’u ve Fürth’te 2003´de Bavyera Eyaleti‘nin ilk ve Almanya’nın altıncı kadın müzesi olan Museum Frauenkultur Regional – International’i kurdu.

Türkiye’nin ilk kadın müzesi olan İstanbul Kadın Müzesi, 2012’de Akkent’in küratörlüğünde sanal ortamda açıldı.

Meral Akkent, 2012’den beri Türkiye ve Almanya’da yaşıyor.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

1949’da İstanbul’da doğdu. İstanbul’da Büyük Reşit Pasa İlkokulu ve Fındıklı Atatürk Kız Lisesi’nde okudu. 1971’de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyoloji Bölümü’nü Sosyal Antropoloji ve Etnoloji, Kütüphanecilik yan dalıyla bitirdi.

Türkçe, Almanca, İngilizce, Rusça biliyor.

1973’ten sonra Türkiye, Almanya, Kazakistan, Ukrayna’da yaşadı. 2012’den beri Türkiye ve Almanya’da yaşıyor.

Kadın çalışmaları ve kadın müzeleri çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

1973’ten itibaren Almanya’da kadın araştırmaları alanında çalışmalar yaptı. 1988’de Berlin’de göçmen kadınlar için radyo programları yaptı.

1989´da Nürnberg’de Almanya’nın ilk kültürlararası kadın araştırmaları merkezi olan Zentrum für interkulturelle Frauenalltagsforschung und internationalen Austausch’u kurdu.

1993’ten 2000’e kadar Almanya ve Kazakistan sivil toplum kuruluşları ve üniversiteleri arasında kadın politikaları bilgi alışverişi programları koordinasyonuyla da ilgilendi; Kazakistan’da kadın multiplikatörler icin kadın hakları eğitim programı, kadın politikası konferans programları organizasyonu gibi projelerde çalıştı. 1995’te Kazakistan Almaty’de Almaty Women´s Informations Network’ün kurucuları arasında yer aldı.

Museum Frauenkultur[değiştir | kaynağı değiştir]

2003´de Bavyera Eyaleti‘nin ilk ve Almanya’nın altıncı kadın müzesi olan Museum Frauenkultur Regional – International’i (Fürth) kurdu. Müze 2014’te Nürnberg Belediyesi’nin 15.Kadın Destekleme Ödülü’ne layık görüldü.[3]

Akkent, bu müzenin kuruluşunu şöyle anlatıyor:

“Almanya’da diğer araştırmacı arkadaşlarımla yaptığımız araştırmaları geçici olarak sergiliyorduk. Sergilerimiz döndüğü zaman herkes evindeki yer kadar kutu alıyordu, kimimiz garajında, kimimiz boş bir odasında müze eşyalarını tutuyorduk. Neredeyse 15’ten fazla sergimiz oldu ve bu sergilerin eşyaları hepimizin evine dağılmış vaziyetteydi. Ben de ‘Neden kendi müzemizi açmıyoruz, hem eşyalarımız müzenin deposunda durur hem de diğer sergilerin ortak konusundan bir sürekli sergi açarız’ dedim ve Nürnberg’deki belediyelerle görüşmeye başladım.

“Fürth Belediyesi Kültür Müdürü, kızını yalnız yetiştiren bir babaydı ve bu yüzden kadınlar konusunda özellikle çok hassastı. Müzemizle çok ilgilendi ve geçici sürelerle boş mekânları kullanmamız için müzemize tahsis etti. En sonunda Fürth’teki bir şatonun müştemilatını bize tahsis etti, böylece 2003 senesinde kalıcı bir mekâna kavuştuk.” (Meral Akkent) [4]

2003’ten 2012’ye kadar Ukrayna ile Almanya arasında akademi ve sivil toplum örgütlerinin koordinasyonu ve karşılaştırmalı kadın politikası konferansları üzerine çalıştı.

İstanbul Kadın Müzesi[değiştir | kaynağı değiştir]

“Müzeler ‘Biz kimiz?’ sorusuna cevap veren ve aynı zamanda ‘Güç ve kimlik kavramlarının üretildiği aile albümleri’dir. İstanbul Kadın Müzesi, ‘Biz kimiz?’ sorusuna İstanbul kadın tarihiyle cevap aramak için açılmıştır. Nesiller, cinsler ve kültürlerarası vasfıyla da bir toplumsal barış projesidir.

“A’dan Z’ye tüm isimlerin ortak noktalarından ilki, bu kadınların hepsinin; bugün, şimdi İstanbul’da yaşayan biz kadınların hemşehrisi olması… İkinci ortak noktaları, İstanbul kenti ile bir bağlantılarının olması… Yani ya bu kentte doğmuşlar ya da hayatlarının bir döneminde kentin kültür yaşamına pırıltı katmışlar. Üçüncü ortak noktalaları ise: Hepsinin kültür ve sanat alanında deneyen kadınlar olmaları. A harfindeki dünyanın ilk anı yazarı Anna Komnena’dan, Osmanlı İmparatorluğunda antimilitarist hareketin öncüsü, ilk Ermeni sosyalist feminist kadın yazar olan Zabel Yesayan’a uzanan sürekli geniş bir yelpaze var sergide.” (Meral Akkent) [5]

2010’da Türkiye’nin ilk kadın müzesi olan İstanbul Kadın Müzesi’nin uzlaşma kültürünü yaşama geçiren, ortak kimlik duygusunu teşvik eden, kültürler ve nesiller arası diyalog hedefli konseptini hazırladı. 2012’de müzenin küratörlüğünü üstlendi.[6]

Yayınları[değiştir | kaynağı değiştir]

Akkent, Meral, et.al, Fehler-ABC, Klett Verlag, 1983.

Akkent, Meral, et.al., Deutschkurs für schwangere Türkische Frauen, ISS, Frankfurt, 1985.

Akkent, Meral, et.al., Das Kopftuch. Ein Stücken Stoff in Geschichte und Gegenwart, Dagyeli Verlag, 1987.

Akkent, Meral, et.al., Mädchen in der Türkei und in Deutschland. Eine kulturvergleichende Situationsanalyse, Reihe Materialien zur Ausländerarbeit DJI, 1987.

Akkent, Meral, et.al., Lebenszusammenhang und -planung der zweiten Generation Türkischer Arbeitsmigranten : eine empirische Untersuchung,  Institut für Arbeitsmarkt- und Berufsforschung der Bundesagentur für Arbeit, Nürnberg, 1987.

Kadın Hareketinin Kurumlaşması. Fırsatlar ve Rizikolar (Almanca’dan Türkçeye çeviri), Metis Kitap, Istanbul, 1994.

Akkent, Meral, et.al., Aufstand im Haus der Frauen. Frauenforschung aus der Türkei, Orlanda Verlag, Berlin, 1995.

Akkent, Meral, et.al., Kopftuchkulturen, FiDEW, Nürnberg, 1999.

Genderstudies Ukraine internet sitesi www.genderstudies-ukraine.org, 2008.

Akkent, Meral, “Dünyadaki sosyal değişimlerin aynası: Kadın Müzeleri” in 21. yy Eşiğinde Kadınlar (Ed. Füsun Çoban Döşkaya), pp. 229–240, 2009.

İstanbul Kadın Müzesi internet sitesi www.istanbulkadinmuzesi.org/en, 2012.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

http://bianet.org/bianet/kadin/145572-feminist-kadin-dergilerinin-buyuk-buyuk-buyukannesi

http://bianet.org/biamag/kadin/159771-akademide-kadinlarin-100-yillik-bilinmeyen-tarihi

http://bianet.org/biamag/toplum/152330-kadin-muzesine-odul http://www.agos.com.tr/tr/yazi/2742/istanbul-kadin-muzesi-tarihi-yeniden-yaziyor

http://gorevimizannelik.com/2014/03/19/kadin-tarihine-taniklik-istanbul-kadin-muzesi/

1. ^ http://gorevimizannelik.com/2014/03/19/kadin-tarihine-taniklik-istanbul-kadin-muzesi/
2. ^ http://bianet.org/bianet/kultur/123377-dunyadaki-sosyal-degisimlerin-aynasi-kadin-muzeleri

http://www.istanbulkadinmuzesi.org/surekli-sergi-hakkinda