Julius Lester Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi

Ortak çalışmalarının başlangıcında, atmosferdeki elektrik yükü birikimini ve bu yük birikimiyle Yer’in elektrik alanı arasındaki ilişkiyi araştıran, 1889’da çinko malgamasının fotoelektrik özelliğinden yararlanarak morötesi ışınların ölçümü için bir fotometre geliştiren Elster ve Geitel, 1896’dan sonra araştırmalarını, Becquerel’in bulduğu ve CurieTerin “radyoaktiflik” diye adlandırdığı ışıma üzerinde yoğunlaştırdılar. Önce bu ışınların, Crookes’un öne sürdüğü gibi, ışınım yayan maddenin çevresindeki atmosfer tarafından uyarılmadığım, ardından Marie Curie’nin sözünü ettiği tüm uzayı kaplayan uyarıcı ışımanın var olmadığını deneylerle kanıtladılar. Böylece, Radyoaktif atomların enerji saldıktan sonra kararlı duruma geçen kararsız bileşikler gibi davrandığı sonucuna vardılar. 1898’de M. Curie’nin polonyumu bulmasından hemen sonra, bazı kimyasal işlemlerle pekblendin bileşimindeki radyoaktifliği çok yüksek bazı maddeleri ayrıştırabildiklerini açıkladılar. Bu açıklamadan çok kısa bir süre sonra da M. Curie radyumu elde etmeyi başardı.

1903’te, alfa parçacıklarıyla bombardıman edilen kurşun sülfür kristallerindeki parıldama olayını Cro-okes ile aynı zamanda gözlemleyen Elster ve Geitel, daha sonraki çalışmalarında doğal radyoaktif maddelerin havayı İyonlaştırıcı etkilerini konu aldılar. Atmosferde, karada ve denizde ayrıntılı radyoaktiflik ölçümleri yaparak, Yer’in ve atmosferin radyoaktifliği konusundaki araştırmaların öncülerinden oldular.

Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi