Tarihi Şahsiyetler

Hermann Joseph Muller Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi

MULLER, Hermann Joseph (1890-1967)

ABD’li biyoloji ve genetik bilgini. Çeşitli etkenlerin, özellikle X ışınlarının genlerde değşinime yol açacağını göstermiş, değşinimin gerçekleşme oranını nicel olarak incelemiştir.

21 Aralık 1890’da New York’ta doğdu, 5 Nisan 1967’de Indiana Eyaleti’nin Indianapolis kentinde öldü. 1848 Devrimi’nden sonra ABD’ye yerleşmiş Alman asıllı bir ailenin soyundan geliyordu. Colum-bia College’da biyoloji okurken, hocası olan E.B.Wil-son’ın etkisiyle genetik alanında lisansüstü öğrenim yapmaya karar verdi ve 1910’da diplomasını alıp, bir yıl kadar Cornell Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde
okuduktan sonra, 1912’de Columbia Üniversitesi adıyla yeniden örgütlenen eski okuluna döndü. Aynı yıl, sınıf arkadaşları C.B. Bridges ve Alfred Henry Sturtevant (1891-1970) ile birlikte, T.H. Morgan’ın sirke sineği (Drosophila melanogaster) üzerinde sürdürdüğü genetik araştırmalarına katıldı ve 1916’da doktora derecesini aldı. Julian Huxley’in çağrısı üzerine Texsas’ın Houston kentindeki Rice Institute’ te araştırma ve öğretim görevlisi olarak bulunduktan sonra 1918’de yeniden Columbia Üniversitesi’ne döndü. İki yıl sonra zooloji doçenti olarak Texas Üniversitesi’ne geçti ve 1925’te profesörlüğe yükseltildiği bu kuruluşta 1932’ye değin ders verdi. Ancak, 1929 Dünya Bunalımı’nın, sosyalist düşüncelerini üniversite ortamında özgürce tartışamamamn ve 1932’de karısından ayrılmasıyla sonuçlanan aile sorunlarının etkisiyle psikolojik bir bunalım geçiren Muller, 1933’te, en verimli çalışmalarını yaptığı Texas Üniversitesi’nden ve ABD’den ayrılarak bir yıllığına Almanya’ya gitti. Kaiser Wilhelm Enstitüsü’nde genlerin biyofiziği üstüne araştırmalara başladıysa da, bu kez Hitler Almanya’sının koşullarından bunalarak, aynı yılın Eylül ayında, Vavilov’un çağrısı üzerine SSCB’ye geçti. Kısa bir süre Leningrad, daha sonra Moskova Enstitüsü’nde araştırmalar yaptığı bu dönem de, Morgan’ın öncülüğünde hızla gelişen ve SSCB’de Vavilov tarafından desteklenen genlere dayalı kalıtım mekanizmasını yadsıyarak Lamarkçılık’a benzer bir kalıtım anlayışını gündeme getiren Lisen-koculuk’un Sovyet ileri gelenlerince benimsenip resmi bir öğretiye dönüşmesiyle son buldu. Lisenko’nun yaklaşımını kendi çalışmalarıyla bağdaştıramayan Muller, 1937’de SSCB’den ayrılarak İngiltere’ye gitti ve çalışmalarını Edinburgh Genetik Enstitüsü’nde sürdürdü. 1940’ta ülkesine dönen, 1941-1945 arası Amherst College’da, 1945’ten ölümüne değin de Bloomington’daki Indiana Üniversitesi’nde zooloji profesörü olarak görev alan Muller, 1947’de Lisenkocu yaklaşımını kınayarak üyeliğinden çekildiği SSCB Bilimler Akademisi’nin yanı sıra ABD Ulusal Bilimler Akademisi’nin ve Royal Society’nin seçilmiş, 1946’da genlerdeki değşinim olgusuna ilişkin çalışmaları nedeniyle Nobel Fizyoloji ve Tıp Ödülü’ nü kazanmıştır.

İlgili Makaleler