Guillaume (Parisli) Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi

GUİLLAUME [Parisli] (1180-1249)

Fransız, tanrıbilimci. Tanrısal özle varoluşun özdeşliğini ileri sürmüştür.

Aurillac’ta doğdu, Paris’te öldü. Paris’te tanrıbi-lim öğrenimi gördü. Guillaume, önce Aristoteles felsefesini ve İslam filozoflarını inceledi. Sonra tanrı-bilim sorunlarına yeni çözümler bulma çalışmalarına koyuldu. Yaşadığı dönemde geniş bir alana yayılan ve sürekli tartışmalara yol açan felsefe ile tanrıbilimin uyuşmazlığı konusunda tanrıbilimi savundu. Tanrıbi-lim dışında kalan felsefe, ahlak, fizik ve metafizik konularında ancak yetkili kimselerin konuşabileceklerini ileri sürdü. Guillaume, tanrısal özle varoluşun özdeşliği sorununa çözüm getirebilmek için sürdürdüğü çalışmalarında İbn Sina’nın etkisi altında kalmış, özellikle onun özle tözün ayrılığını içeren görüşünü benimsemiştir. Guillaume özle varoluşun özdeş, ancak özle tözün ayrı olduğu kanısındadır.

Guillaume’a göre Tanrı kendi özü gereği vardır, varlığının saltık ve yalınç olması da bu yüzdendir. Tanrı ancak, kendi varlığıyla düşünülebilir, onu kendi varlığından soyutlayarak düşünme olanağı yoktur. Bu nedenle Tanrı tanımlanamaz. Tanımlanan varlığa, kendi özünden ayrı, bir nitelik, bir ilinek vermek gerekir. Gerek nitelik, gerek ilinek, özü tanımlarken, ondan ayrı birer varlık olarak düşünülür, ancak bu Tanrı için geçerli değildir. Tanrı, özü gereği yaratıcıdır. Yaratmak ise yoktan var etmek demektir. Tanrı, kendi özgür istenciyle, evreni yaratmıştır. Evreni yaratsa da yaratmasa da Tanrı olduğu gibi kalırdı. Evrenin varlığı, yokluğu Tanrı’yı etkileyemez. Yaratma olayı zaman içindedir ve özgürdür. Evren, onun kapsadığı bütün varlık türleri, tanrısal istence bağlıdır.