Safiyüddin Erdebili Kimdir, Hayatı, Görüşleri, Hakkında Bilgi

SAFİYEDDİN [Erdebilli] (1252-1335) Iranlı mutasavvıf. İran’da Şiilik’in kurucusudur.

Erdebil’de doğdu, Geylan’da öldü. 1174’te Arabistan’dan Azerbeycan’a göçen Firuz Şah’ın torunudur, önce Erdebil’de, sonra Geylan’da öğrenim gördü. Çağının ünlü mutasavvıfı Şeyh Zahidi Geylani’den tasavvuf bilgileri edindi, bir süre sonra onun yönetimi altında bulunan topluluğa katıldı, kendini tasavvuf konularında çalışmaya verdi. Bu arada Hadis, fıkıh, kelâm gibi, İslam bilimleriyle uğraştı, özellikle halifelik sorununu içeren tarihsel olaylarla ilgilendi. İran’ın değişik illerinde gezilere çıkarak, çevresinde toplananlara, düşüncelerini açıklamaya başladı. Şeyh Zahidî Geylani’nin ölümü üzerine tekkenin yönetimini eline aldı ve şeyhin kızı Bibi Fatma ile evlendi. Bu arada ününü duyan İlhanlı Veziri Reşideddin ile yakınlık kurdu, korundu. Halk üzerindeki geniş etkisi nedeniyle ünlü İlhanlı devlet adamı Emir Çoban’ın ilgisini çekti. Emir Çoban onu görmeye gelince, Safiyeddin bundan yararlanarak, Moğollar’ın İran halkı üzerindeki baskılarından yakındı. Bundan duygulanan Emir Çoban bir buyruk çıkararak her türlü baskıyı yasakladı.