Paul von Hindenburg Kimdir, Hayatı, Dönemi, Eserleri, Hakkında Bilgi

HİNDENBURG, Paul von (1847-1934)

Alman asker ve devlet adamı. 1925-1934 arasında Weimar Cumhuriyeti döneminde cumhurbaşkanlığı yapmıştır.

Paul Ludwig Hans Anton von Beneckendorff von Hindenburg 2 Ekim 1847’de Posen (bugün Polonya’da Poznan) kentinde doğdu, 2 Ağustos 1934’te Neudeck’te öldü. Babası soylu bir Junker (büyük toprak sahibi) ailesinden geliyordu. 11 yaşında harp okuluna girdi. 1866’da Avusturya’yla, 1870’te de Fransa’yla yapılan savaşlara katıldı. 1904’te IV.Kolordu komutanı oldu ve bu görevini 1911 ’de emekli olana değin sürdürdü.

I.Dünya Savaşı başında Ruslar Doğu Prusya’ya girince, Ağustos 1914’te hükümet Hindenburg’u göreve çağırarak VIII.Ordu’nun başkomutanlığına atadı. Ruslar’a karşı savaşı sürdürmekte olan tuğgeneral Erich von Ludendorff’un üstü olarak cephev giden Hindenburg, Tannenberg ve Mazuriya da Ruslar’ı ağır yenilgilere uğratan Alman ordularına komuta etti. Alman halkı savaş kahramanı olarak gördüğü Hindenburg’a büyük sevgi gösterilerinde bulundu. Kasım 1914’te mareşal rütbesiyle Doğu Cephesi başkomutanlığına getirildi. Ağustos 1916’da genelkurmay başkanlığına, Ludendorff da yardımcılığına getirilen Hindenburg siyasal kararlar üzerinde etkili olmaya da başladı.

1916’da Romanya, 1917’de İtalya ve Rusya üzerine düzenlenen seferlerle Batı Cephesi’ndeki savunma savaşlarında bazı başarılar kazanıldı. Ancak, Hindenburg’un İtilaf Devletleri’ni yenilgiye uğratmak için İngiltere’ye karşı denizaltı savaşı başlatılması kararı, Almanya’nın kesin yenilgisinde rol oynayan önemli etkenlerden biri oldu. Eylül 1918’de derhal ateşkes yapılmasını istedi, yenilginin sorumluluğunu Ludendorff’un üstüne attı.

İmparator II.Wilhelm’in tahttan çekilerek Hollanda’ya kaçışının ardından 9 Kasım 1918’de cumhuriyet ilan edildi. Almanya Sosya! Demokrat Partisi (Sozialdemokratische Partei Deutschland-SPD) başkanı Friedrich Ebert, geçici bir hükümet kurdu. Hindenburg monarşi yönetiminden yana olmasına karşın, Komünistler’in devrim yapmaları olasılığı karşısında Ebert’le işbirliği yapmayı yeğledi. Savaş yıllarında kazandığı saygınlığa dayanarak orduda sıkı bir disiplin sağladı. SPD yöneticileri, kuruluşuna Hindenburg’un ön ayak olduğu ve eski subayların yönetiminde, terhis edilmiş askerlerden oluşan “gönüllü müfrezeleri”ni 1919’da Spartakistler’in ayaklanmasının bastırılmasında kullandılar. Bundan sonra Weimar’da toplanan Kurucu Meclis, Ebert’i cumhuriyetin ilk başkanı olarak seçti. Hindenburg ise ikinci kez emekliye ayrılarak Hannover’de yaşamaya başladı.