Stefan George Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi

GEORGE, Stephan (1868-1933)

Alman, şair ve çevirmen. Önceleri “sanat sanat içindir” ilkesine bağlanmış, sonra ise sanat yoluyla yeni bir insan anlayışının peygamberi olmak istemiştir.

12 Temmuz 1868’de Bingen’de, Büdesheim’da doğdu, 4 Aralık 1933’te İsviçre’de, Locarno yakınında öldü. Şarap yapımcısı olan varlıklı bir ailenin oğluydu. Çocukluğunda Fransızca öğrendi. İlk ve ortaöğrenimini Bingen’de yaptı. Yunanca ve Latince’nin yanı sıra kendi çabasıyla İtalyanca da öğrendi. Daha ortaokul yıllarında kendi uydurduğu bir alfabeyle şiirler yazarak yakın arkadaşlarına dağıtmaya başladı.
On dört yaşında Darmstadt’a gitti, ünlü Ludwig-Georg Lisesi’ne girdi. Burada kaldığı altı yıl boyunca Ibsen’i kendi dilinde okuyabilmek için Norveçce çalıştı. 1888’de, önce İngiltere’ye, oradan İsviçre’nin batısında Montreux’ye, sonra da Milano ve Torino’ya gitti. Yaşamının bundan sonrasını sürekli yolculuk yaparak geçirdi. 1889’da ilk kez gittiği Paris’te Albert Saint Paul, Verlaine, Mallarme, P.H.Villiers de l’Isle Adam (1840-1889) gibi şair ve yazarlarla tanıştı. Bir süre, Mallarme’nin yalnızca on iki kişiyi çağırdığı ünlü salı akşamı toplantılarına katıldı. Fransız kültür çevrelerinde ona geleceğin Goethe’si olarak bakılıyordu. Ancak Paris’te çok kalmayarak önce İspanya’ya, oradan Berlin’e, sonra da Potsdam’a gitti. Berlin, Roma ve Münih üniversitelerinde felsefe ve sanat tarihi derslerini izledi.

1891’de, Viyana’da, o sıralar on sekiz yaşında olan Avusturyalı şair Hugo von Hofmannstahl’le (1874-1929) tanıştı. Aynı yıl yayımlanan Pilgerfakrten (“Hac Yolları”) adlı şiir kitabını uzun yıllar yazışacağı bu şaire adadı. Ekim 1892’de ise, 1919’a değin sürecek olan Blatterfür die Kunst adlı derginin ilk sayısını yayımladı. Çok az sayıda basılan bu dergi ancak George’nin yakın çevresi tarafından okunuyordu.

George biçimciliğe tutkuyla bağlıydı ve yeni bir ırkın yeni bir dinin habercisi ve peygamberi olmak istiyordu. Yaşadığı sürece yakın çevresinde gerçekten bir peygamber olarak alkışlanmış, neredeyse mitleşti-rilmiştir. O yıllarda yaşayan ünlü yazarların çoğu kısa ya da uzun süre George’nin çevresine katılmışlardır. Ses uyumunun ve simgelerin abartılması yüzünden, okunması olanaksız şiirleri bulunan George, Baudela-ire, Mallarme, Rosetti, Verlaine, D’Annunzio, Dante, Shakespeare, Sophokles ve Pindar’dan çeviriler yaparak da Alman edebiyatına katkıda bulunmuştur.

•    YAPITLAR (başlıca): Hymnen, 1890, (“İlahiler”); Pil-gerfahrten, 1891, (“Hac Yolları”); Algabal, 1892; Hirtenund Preisgedichte, 1895, (“Çoban ve Övgü Şiirleri”); Der Teppich des Lehens, 1899, (“Yaşamın Halısı”); Maximin, ein Gedenkbuch, 1905, (“Maximin, Bir Anı Kitabı”); Der siebente Ring, 1907, (“Yedinci Yüzük”); Werke, (ö.s.), 18 cilt, 1927-1934, (“Bütün Eserleri”); Das neue Reich, 1928, (“Yeni Evren”).

•    KAYNAKLAR: G.P.Landmann, George und sein Kreis, 1960; F.Gundolf, St. George, 1930; Stefan George Kolloqium, 1971.

Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi