Muhibbi (Kanuni Sultan Süleyman) Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi

MUHİBBÎ (Kanunî Sultan Süleyman) (1494-1566) Hükümdar ve şâir.

Kanunî Sultan Süleyman’ın şiirlerinde kullandığı mahlasıdır. Şâir bu mahlasından ayrı olarak, Meftûnî ve Âcizî mahlalarım da kullandı. Batıkların Muhteşem Süleyman dediği Kanûnî, siyasî hayatının başarıları yanında sanat sahasında da adını duyurmuş bir şâirdir. Âlim, şâir ve sanatkârlara büyük itibar gösteren Kanunî, Osmanlı padişahları arasından en çok siir vazandır. Biri Farsça olmak üzere dört Divançe’si vardır. İstanbul kütüphanelerinde bir çok yazma nüshası bulunan bu eserler, ayrıca hat ve cilt sanatının da güzel örnekleridir.  Muhibbî’nin Divan’ı eski yazı ile, üç Divançe’den yapılan seçmelerle 1891 yılında basıldı. Bu matbu nüsha Vahit Çabuk tarafından hazırlanarak. Tercüman Gazetesi’nin 1001 Temel Eser serisi içinde üç cilt halinde yeni yazı ile yayımlandı.

Devrinin ikinci veya üçüncü sınıf şâirleri arasında sayılabilecek olan Muhibbî, İran edebiyatından da tesir almış, şiirlerinde Acem şâirlerinden Nizamî, Selman ve Sadî’den bahsetmiştir. Arûz’a tam hakim olduğu söylenemez. Şiirlerinde yer yer arûz hataları, dilde zorlamalar, imâle ve zihaflar görülür.

Muhibbî’nin hemen bütün şiirlerinde aşk ve tabiat konusu yer alır. Hamasî duygulan, kahramanlık temlerini işleyen birkaç şiiri de vardır. Dili oldukça sadedir. Oğlu şehzade Bayezid ile manzum mektuplaşması Muhibbî’nin dili ustalıkla kullanabildiğini gösterir.