Makber Şiiri / Kitabı Tahlili, İncelenmesi, Özellikleri, Konusu, Özeti, Hakkında Bilgi

Makber. Abdülhak Hâmîd Tarhan’ın (ö. 1937) karısının ölümü üzerine yazdığı manzum eser.

Abdülhak Hâmid, 1883 Ekiminde başşehbender olarak tayin edildiği Bombay’a giderken eşi Fatma Hanım’ı da berabe­rinde götürmüştü. Vereme yakalanmış olan Fatma Hanım’ın sağlığı burada daha da bozulunca İstanbul’a dönmek için bin­dikleri gemide hastalığın ilerlemesi üze­rine o sırada Beyrut’ta vali olan ağabeyi Abdülhak Nasûhi’nin evine inerler. Fatma Hanım burada ölür (21 Nisan 1885) ve bu­raya defnedilir. Makber, Hâmid’in Bey­rut’ta kaldığı kırk gün içinde yazdığı uzun ve tek bir şiirden ibaret eseridir.

Makber, daha sonraları “Makber Mu­kaddimesi” olarak da bilinen ve eserin kendisi kadar ünlü olan “Birkaç Perişan Söz” başlıklı mensur bir giriş ve Fatma Hanım’ın Beyrut’taki mezarının kitabe yazısıyla başlar. Asıl şiir ise esas itibariyle mersiye kategorisine girmekle beraber gerek form gerekse muhtevasıyla divan mersiyelerinden ayrılır. Aruzun “mef’ûlü mefâilün feûlün” kalıbıyla. yazılan eser, “aabbaacb” kafiye düzeninde her biri se­kizer mısralık 294 kıtadan (2352 mısra) kurulmuş tam bir poem karakteri göste­rir. Klasik mersiyeler arasında bu hacimde bir manzume olmadığı gibi nazım şekli de ilk defa Abdülhak Hâmid tarafından denenmiştir.