Lamar­tine Kimdir, Hayatı, Hakkında Bilgi

Alphonse de Lamar­tine (1790-1869) Fransız şairi, yazar ve devlet adamı.

Asil bir ailenin oğlu olarak 21 Ekim 1790’da Mâcon’da doğdu. Çocukluğunu Mâcon ve yakınlarındaki Milly’de geçirdi. Öğrenimini mahallî kilise okulunda. Lyon’­da İnstitution Puppier ve Belley’de College des Peres de la Foi’da tamamladı.

1808 -1819 yıllan arasında avare bir aris­tokrat hayatı yaşayan Lamartine’in edebî kişiliğinin gelişmesinde okuduğu klasik­ler, XVIII. yüzyıl filozofları ve Kitâb-ı Mukaddes’in önemli rolü vardır. 1811 -1812′-deki İtalya seyahati, hayatında önemli bir dönüm noktası oldu. Napoli’de işçi bir kız­la yaşadığı aşk birçok eserine, özellikle Gmziella adlı romanında idealize ede­rek işlediği kadın kahramanına ilham kay­nağı olmuştur. 1820’de duygusal ve sa­mimi tonu ile çok beğenilen, Fransız şii­rine yeni bir ahenk getiren Meditations poetiques”ı yayımladı. Daha sonra Nou-velles meditations poetiques ve Mort de Socrate’ta metafiziğe yer verdi. Bazı Avrupa şehirlerinde elçilik kâtibi ve ateşe olarak görev yaptığı bu yıllarda yayımla­dığı Le dernier chant du pelerinage d’Harold romantik akımın önemli eser­leri arasına girdi. 1830’da dinî duyguları işleyen ve panteizme geniş yer veren Harmonies poetiques et religieuses adlı iki ciltlik eserini neşretti. 1832-1833′-te Lübnan, Suriye, Filistin ve İstanbul’u kapsayan uzun biryolculuğa çıktı. Seya­hati gerçeklere ulaşmanın tek yolu ola­rak gören şair Doğu’ya, kutsal topraklara yaptığı yolculuklardan din anlayışı, duy­gu ve düşünceleri bakımından büyük bir değişim geçirerek döndü. Bu yolculuk sı­rasında kızı Julia’nın ölümü şairi derinden sarstı. Voyages en orient hemen tama­mı Osmanlı sınırları içinde geçen bu yol­culuğun kitabıdır. 1833’te milletvekili se­çilen Lamartine 1851 ‘e kadar devam eden siyasî hayatında liberal, insaniyetperver ve barışçı bir politika izledi. Güçlü bir ha­tip olarak parlamentoda çok defa “Şark meselesi” üzerine yaptığı konuşmalarda Bati’nın Doğu’yıı, özellikle Osmanlılar’ı İyi tanıyamamış olmaktan kaynaklanan yanlış hükümler verdiğini, böylece bütün dünyayı yanılttığını sık sık dile getirdi. 1847’de yayımlanan L’histoire des gi-rondins, siyasî açıdan çalkantılar içinde olan Fransız toplumuna itidalli ve mezi­yetli davranış dersi veren, genç nesillerin zihinlerinde devrim ateşini körükleyen bir eserdir. 1848 olaylarında gösteri yapan sosyalistlerin kızıl bayraklı gösterilerine karşı üç renkli Fransız bayrağını savun­ması, Lamartine’i o yıl kurulan geçici hü­kümette kısa bir süre dışişleri bakanlığına getirdi, ancak Aralık 1848’deki hükü­met darbesiyle bu görevinden uzaklaştı­rıldı.