III. Murad Türbesi Tarihçe, Mimari, Özellikleri, Hakkında Bilgi

III. Murad Türbesi. XVI. yüzyılın sonlarında inşa edilen türbe.

Sultan III. Murad, ölümünün ardından [Cemâziyelevvel 1003 / Ocak 1595] on do­kuz şehzadesiyle birlikte Ayasofya Camii hazîresine gömülmüş, daha sonra III. Mehmed’in emriyle başmimar Dâvud Ağa ta­rafından türbesinin inşasına başlanmış­tır. Ancak na’şlar gömülürken yer seçimin­de yapılan bir hata, sultanın sandukasının türbenin merkezinde yer alabilmesi için yapının bir duvarıyla Şehzadegân Türbesi’ne bitiştirilmesini zorunlu kılmıştır. Bu uygulama türbenin tasarım bütünlüğü­nü bozmuş ve bitirilmesini de geciktirmiş olmalıdır ki yapı ancak 1599’da Dalgıç Ahmed Ağa tarafından tamamlanabilmiştir.

Esasen altıgen planlı olan türbe, revakın iki yanında yer alan pahlı köşelerden dolayı bozuk sekizgene dönüşmüştür. Ya­pı tasarım bakımından. Mimar Sinan’ın da­ha önce Kanunî Sultan Süleyman ve II. Se­lim türbelerinde uyguladığı çift kubbeli, üst örtü sisteminin halefleri tarafından altıgen alt yapı üzerine uygulandığı bir ör­nektir. Ayrıca içte düzgün olmayan taşlar­la örülen duvarların dışta tamamıyla mer­mer kaplanmasıyla da Mimar Sinan’ın sul­tan türbelerinde belirlediği standartlan yansıtır.

Gövdeden dışarıya kuvvetle taşan ve kor­nişe kadar yükselen kuzeydoğu kenann-da her biri tonozlarla örtülü, ortada kapı ve iki yanında, duvarları çini panolarla kap­lanmış olan yükseltilmiş kısımlardan mey­dana gelmiş üç bölümlü revakyer almak­tadır. Sedef işçiliğinin güzel bir örneğini teşkil eden ahşap kapı kanatları Dalgıç Ahmed Ağa’nın, metal aksamı ise İsmail adın­da bir ustanın eseri olduğu imzalarından anlaşılmaktadır. Revakın aynalı tonozları­nın 1978 yılındaki restorasyonda ortaya çıkarılan kûfî yazılarla bezeli özgün kalem işi süslemeleri ise dönemin özelliklerini yansıtır.