Amir bin Füheyre Kimdir, Hayatı, Hz. Muhammed ve Ebu Bekir ile Hicret Eden Sahabi

Ebû Amr Âmir b. Füheyre et-Teymî (ö. 4-625) Hz. Muhammed ve Ebu Bekir’le birlikte Medine’ye hicret eden sahâbî.

Hz. Peygamber henüz Dârülerkam’a çekilmeden önce müslüman olan köle­lerdendir. Bu sebeple büyük işkencele­re mâruz kaldı. Daha sonra Hz. Ebu Bekir tarafından satın alınıp azat edildi ve onun koyunlarının çobanlığını yaparak geçimini sağladı.

Hz. Peygamber hicret sırasında Ebu Bekir’le birlikte Sevr mağarasında sakla­nınca Âmir sürüsünü bu mağaraya doğ­ru sürerek onlara süt ve yiyecek götür­dü. Sonra da onlarla birlikte Medine’ye gitti. Ahmed b. Hanbel’in rivayetine gö­re, hicret sırasında kendilerini takibe koyulan Sürâka’ya verilecek emannâmeyi yazmasını Peygamber ona emretmiş, o da bunu bir deri parçasına yazmıştı. Bu rivayetten, azatlı bir köle ve çoban olmasına rağmen, o gün için Mekke’de sayıları çok az olan okuma yazma bilen­ler içinde Âmir’in de bulunduğu anlaşılmaktadır. Medine’de ensar ile muhacir­ler arasında Resûl-i Ekrem tarafından kurulan muâhât’ta Âmir, Haris b. Evs b. Muâz’la kardeş ilân edildi. Bedir ve Uhud Savaşlarına katılan Âmir, hicretin 4. yılında Necidliler’e gönderilen yetmiş kişilik irşad heyetinde yer aldı. Heyet Bi’rimaûne’ye geldiğinde tu­zağa düşürüldü. Cebbar b. Sülmâ’nın attığı mızrak, henüz kırk yaşında olan Âmir’in sırtından girip göğsünden çıktı. O anda Âmir. “Kazandım vallahi!” diye haykırınca öldürdüğü inşanın son nefesindeki bu sözüne bir mâna veremeyen Cebbar, günlerce üzerinde düşündüğü bu olayın tesiriyle daha sonra müslüman oldu. Cebbar b. Sülmâ ve bu bas­kını düzenleyenlerin reisi olan Âmir b. Tufeyl, Âmir b. Füheyre’nin naaşının ön­ce göklere yükseldiğini, daha sonra ye­re indiğini bizzat gördüklerini söylemiş­lerdir.

Diyanet İslam Ansiklopedisi