Ahd-i Cedid (Genel (Katolik) Mektuplar) Hakkında Bilgi

D- Genel (Katolik) Mektuplar.
 
1- Yaküb’un Mektubu. Ahd-i Cedîd’deki yedi mektup, şahıs ve cemaat ayırımı yap­maksızın bütün hıristiyanlara hitap et­tiği için “Genel (Katolik) Mektuplar” diye adlandırılmaktadır. Bunlardan Ya’küb’un Mektubu, kilise geleneğine göre, Kudüs Kilisesi’nin lideri ve Hz. İsa’nın kardeşi Ya’küb (Jacques) tarafından yazılmış sayılırsa da bu İhtilaflıdır. Bazıları mek­tubun, on iki havariden biri olan Alfeus oğlu Ya’küb tarafından yazıldığını, çağ­daş yorumcular ise yazarın ikinci veya üçüncü nesilden bir Musevî-hıristiyan olduğunu ileri sürmektedirler. Mektu­bun kilise tarafından resmen kabulü­nün en eski şahidi Origene’dir. Doğu ki­liselerinde bazı şüphe ve tereddütlerle birlikte III. asırdan itibaren kabul edil­miştir. Ancak mektup Süryânî-Nesturi kilisesinin kutsal yazılar koleksiyonun­dan çıkarılmıştır. Batı’da Latin kilisele­rinde IV. asrın sonunda kabul edilmiş, Trente Konsili mektubun kanonik olu­şunu onaylamıştır. İsrâil’in Filistin dışına dağılmış on iki sıbtına (kabile) hitap eden yazar çeşitli iğvâlara karşı sabırlı olmayı, imanın ya­nında iyi amellerin de gerekli olduğunu, gerçek hikmeti, iyi geçinmeyi ve diğer ahlâkî öğütleri bildirmekte, şeriatın bir bütün olarak yaşanması gerektiğini vurgulamaktadır.

2-3- Petrus’un Mektupları. Ahd-i Cedîd’de Petrus’a nisbet edilen İki mektup vardır. Bunlardan birincisinin bizzat havari Petrus tarafından yazıl­dığı veya Silvaine yazdırıldığı ya da Silvain tarafından yazıldığı, hatta yazarı­nın meçhul olduğu tartışılmıştır. [584] Mektup Petrus tarafından yazılmışsa bu iş en geç 61’den önce yapılmış olmalıdır. Silvain tarafından yazıldığını savu­nanlar 64-95 arasını, anonim bir yaza­ra nisbet edenler ise 96-111 arasını be­nimsemektedirler. Mektup III. Asırdan itibaren Ahd-i Cedîd külliyatı içinde yer almıştır. Yazar hıristiyanları kötülükler­den kaçınmaya, mesihin kanıyla mey­dana gelen kurtuluşu kabule, karşılık­lı yardımlaşma ve mesihte birliğe da­vet etmektedir. Mektupta ayrıca put­perestler arasındaki davranışlar, resmî makamlara karşı ödevler, hizmetçilerin, kadınların ve kocaların görevleri belir­tilerek mesihin tekrar gelmesinin yakın olduğu ifade edilmektedir. Petrus’a nis­bet edilen ikinci mektubun ona aidiyeti tartışmalıdır. Günümüzde, Petrus tara­fından yazılmadığı kabul edilmekte, 64-150 yılları arasında kaleme alındığı ile­ri sürülmektedir. Yazar mektup­ta, hıristiyanları Allah ve mesih tarafın­dan verilenlere karşılık iman. fazilet, bil­gi, takva, nefse hâkimiyet, kardeş sev­gisi gibi meziyetleri kazanıp yaşatmaya davet etmekte, rabbin yakın olan gü­nüne hazırlanmayı öğütlemektedir.

4- Yahuda’nm Mektubu. Mektubun yazarı Ahd-i Cedîd’de Ya’küb’un kardeşi ola­rak takdim edilmektedir; ancak bunun müstear bir isim olduğu da ileri sürül­müştür. Mektup Muratori kano­nunda yer almaktadır. II. asrın sonun­dan itibaren İskenderiye, Kartaca ve Ro­ma kiliselerince kabul edilmiş, fakat ba­zı kiliseler buna karşı çıkmışlardır. Mek­tupta yalancı muallimlere karşı hıristiyanlar uyarılmaktadır.

5-6-7- Yuhanna’-nın Mektupları. Ahd-i Cedîd’de Yuhanna’ya nisbet edilen üç mektup yer al­maktadır. Birinci mektup, II. asrın orta­larından itibaren Yuhanna’nın Mektu­bu olarak kabul edilmiştir. Yuhanna bu mektubu son yıllarında, kendisine nis­bet edilen İncil’den sonra yazmıştır. Ya­zar bu mektubu, İsa’nın mesih, Tann’-nın tecessüd eden oğlu ve kurtarıcı ol­duğunu kabul etmeyenlere karşı red­diye mahiyetinde kaleme almış, ayrıca ahlâkî öğütlere de yer vermiştir. İkinci ve üçüncü mektubun Yuhanna’ya aidi­yeti şüphelidir. Origene ve Jeröme bu kanaattedirler. Bu mektuplarda gerçek iman ve sevgide yaşamanın önemi be­lirtilir; meşine muhalif olanlara kanma­mak gerektiği vurgulanır.