Usül-i Dîn

“Dinin asılları, temelleri” manasına gelen bu terkb, iman ve itikad esaslarını ifade etmek için kullanılmaktadır. Amentü cümlesinde formül halinde ifade edilmiş bulunan imanın altı esasına usül-i sitte dendiği gibi Usül-i Dîn de denmektedir. Bunlar Allah’a, meleklerine,
kitaplarına, peygamberlerine, hayır ve şerrin Allah’tan geldiği manâsındaki kadere ve âhiret gününe inanmaktan ibarettir.

Usul-i Dîn bir ıstılah olarak kelâm ilminin diğer adıdır. İlm-i Usûl-i Dîn dendiği zaman, İlm-i Kelâm ve Akaid ifade edilmiş olmaktadır (bk. İlm-i Kelâm, Mütekellimin).