Secde Sûresi

Kur’ân-ı Kerîm’in 3

2. suresidir. Mekke’de nâzii olup 30 âyet olan sûrenin adı 15. âyette geçer.

Kur’ân’ın hak kitap olduğunu ve Onun Allah’tan geldiğinden hiçbir şübhe bulunmadığını belirten âyetlerle başlayan Secde sûresinde kudret ve ilim sahibi Allah’ın her şeyi en güzel şekilde yarattığı, insanı ruh ve beden olarak halk eylediği (yarattığı), ona çeşitli kâbiliyetier verdiği ifade edilir. Dünyada, öldükten sonra tekrar dirilmeyi inkâr etienierin âhiretteki pişmanlıkları, mü’minlerin Allah’a iman ve bağlılıkları, nâil olacakları mükâfaatlar, mü’minlerle kâfirlerin aslâ bir tutulamayacağı anlatılır. Hz.Musa’nın İsrail oğullarına yol gösterici olarak gönderildiği belirtilir. Allah’ın yaratıcı kudretine ve âhirete iş işten geçtikten sonra iman etmenin hiçbir fayda sağlamayacağına işaret eden sûre, Hz.Muhammed’e, inkârcılara iltifat etmemesini ve Allah’ın kendisine göstereceği iyi günleri beklemesini emreden âyetle sona erer.