Rahman Nedir Ne Demektir Anlamı, Esmaül Hüsna’da Anlamı

Rahmân (ar. i.)

“Esmâ-i Hüsnâ’dan (Allah’ın güzel isimlerinden) biridir. “Rahm” ve “Rahmet”ten türetilmiş olup “çok çok rahmet sahibi” “pek rahmetli” şeklinde mübalağa manâsı ifade eden bir isimdir. Müfessirlerin çoğunluğuna göre “Rahmân” ismi, Allah’ın âlemdeki bütün mevcudâta olan : rahmet merhamet ve ikramının ziyadeliğini ifade eder. “Rahim” sıfatı ise, iradesini hak ve hayır yolunda kullanarak İlâhî rızâya lâyık olan mü’minler için Allah’ın rahmet, merhamet ve ikramının çokluğuna anlatılır. Bu sebebledir ki “Rahmân’ın şümulü, “Rahim”i de için alacak kadar geniştir.

Müfessirlerin çoğu, “Rahmân” kelimesinin Allah için bir özel isim olmasını, Allah’tan başkası için kullanılamayacağını nazar-ı itibara alarak, tercüme edilmesinin doğru olmayacağını belirtmişlerdir. Nitekim “Rahmân” kelimesinin bütün tercümeleri, bir ismi değil, bir sıfatı ortaya çıkaracak, ayrıca, tercümesi sırasında, manâyı daha iyi karşılayabilmek için birden fazla kelime kullanmak gerekecektir ki bu da “tercüme” değil, “tefsir” olacaktır. Bu sebebledir ki, Allah’ın “Rahmân” isminin manâsını eksiksiz verecek tek kelimelik bir isim bulmanın mümkün olmadığını belirten tefsîrciler, “yargılayıcı, çok bağışlayacı çok merhametli, çok şefkatli, rahmeti sonsuz, esirgeyici” gibi ifadelerden hiçbirinin “Rahmân” isminin tam karşılığı olamayacağını savunmuşlardır.

Kur’an-ı Kerîmde, hepsi de Allah’ın adı olmak üzere 57 defa geçen “Rahmân” kelimesi, Allah’ın ismi olarak ilk defa İslâm’da kullanılmıştır. Nitekim Hudeybiye Anlaşması metninin başına Hz. Peygamber tarafından “er-Rahmân” kelimesinin konulmasına müşrikler itiraz etmişler ve bunun yerine “bi’smike’llâhüme (Ey Allah, senin adın ile)” ibâresinin konulmasında ısrar etmişlerdi (bk. Hudeybiye).