Edebi Şahsiyetler

Ignazio Guidi Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi

Ignazio Guidi (1844-1935) İtalyan şarkiyatçısı ve Sâmî diller uzmanı.

Henüz İtalya birliğinin kurulmadığı bir dönemde Roma’da şehrin ileri gelen aile­lerinden birinin çocuğu olarak dünyaya geldi. Ülkesinin içine girdiği kültür, ilim ve eğitim çalışmalarının yeni aşamasın­da yoğun bir faaliyet gösterdiği gibi si­yasete de atıldı. Öğrenim dönemine rast­layan İtalya’nın Afrika kıtasına yöneldi­ği yıllarda siyasî eğiliminin de etkisiyle Arap diline merak sardı; sonradan İbrânîce ve Süryânîce öğrendi. Arkasından siyasî gelişmelere paralel olarak yürü­tülen kültür çalışmaları içerisinde Ha­beş dili ve tarihi üzerine eğildi ve Roma Üniversitesi’nde 1876’dan 1919 yılına kadar verdiği diğer Sâmî dillerle karşı­laştırmalı İbrânîce derslerinin yanı sıra 1885’te Habeş dili ve edebiyatı okuttu. Bu çalışmaları ile şarkiyat araştırmala­rının ülkesinde sağlam temeller üzerine kurulmasını sağladı ve âdeta bir ekol oluşturdu. 1908-1909 öğretim yılında Ez-her Üniversitesi’nde Arapça olarak Ortaçağ’daki Doğu-Batı münasebetleri üze­rine dersler verdi ve ayrıca İslâmî dö­nemden önceki Arap âleminin incelenmesi çalışmalarına katıldı. Bu sırada ta­nınmış mütefekkir Tâhâ Hüseyin’in ye­tişmesinde rol oynadı. Kral Fuâd, Tâhâ Hüseyin’in tahsiline İtalya’da devam et­mesini ve yeni ilmî metotları öğrenme­sini destekledi. Guidi. bu parlak öğren­ciden başka birçok fikir ve kültür ada­mının modern usullerle yetişmesini sağlamıştır.

Guidi’nin ilim alemindeki yeri, eğitim ve öğretim hayatında ortaya koyduğu başarılarından sonra, kurulmasına ön ayak olduğu Roma Üniversitesi”nce çı­karılan Rivista degli Studi Orientali adlı dergiyle pekişmiş, bu derginin ha­len sürmekte olan saygınlığının temeli­ni de onun daha ilk sayılarından itiba­ren kaleme aldığı makale, tanıtma ve haber yazıları teşkil etmiştir. Özellikle derginin beşinci sayısı olarak yayımla­nan ve İtalya birliğinin kurulduğu 1861 yılından 1911’e kadarki elli yıllık sürede bu ülkede yapılan şarkiyat araştırmala­rını kapsayan “Gli studi orientali in İtalia durante il cinquanterario 1861-1911” adlı çalışma büyük bir önem taşımakta­dır ve Guidi’nin yönlendirmesiyle yapıl­mıştır. 1913’te çıkan bu yazı, derginin I. Dünya Savaşı sebebiyle yayınını durdur­ması üzerine yarım kaldı ve ancak 1927 yılında devam sayısının yayımlanmasıyla tamamlandı; bu sayıya ayrıca Türki­ye ve Orta Asya üzerine yapılan araştır­malar da katıldı. Bu çalışma çağdaş şar­kiyatçılığın seçkin örnekleri arasında sa­yılır.

İlmî çalışmalarının yanında ünlü şar­kiyatçı Michele Amari ve Leone Caetani gibi siyasî hayattan da uzak durmayan Guidi 1914 yılında senatoya girdi. 7 Tem­muz 1878’de Accademia Nazionale dei Lincei’ye asli üye seçildi ve buranın Do­ğu araştırmalarında etkili bir merkez ol­masını sağladı.

İlgili Makaleler