Âşık Tâlibî Coşkun kimdir? Hayatı ve eserleri

Âşık Tâlibî Coşkun kimdir? Hayatı ve eserleri: (1904-1976) Şarkışla’nın Tonus köyünde doğan Âşık Tâlibî, 20 yüzyıl halk şiirinin gerçek ustalarından biridir. Şiirleri özellikle aşk ekseni etrafında kuruluyor. Onun “Kek­lik Emine” adlı bir güzele, kara sevdalı âşık olduğu Emine’nin ise başka biriyle evlendiği efsane halinde dillerde geziyor. Belki bu aşk yüzünden, belki ekmek pa­rası uğruna, (belki her iki sebepten) Tâlibî’yi sürekli gurbetlerde, tam bir “âşık” hayatı içinde görüyoruz.

Önce “Emine” üzerine bir güzellemesini, sonra “Gazi”yi de anan bir “Semai”sini okuyalım:

KOŞMA

Bu gece yatarken gaflet halimde

Yine Emine’nin düşünü gördüm

Çayıra oturmuş mendil elinde

Ağlamış gözünün yaşını gördüm

Sabah oldu hep yürüdük kaza ‘ya

Bizi celbettiler Ağır Ceza’ya

Hepimiz bir olduk durduk hizaya

Sağdan Emine’nin kaşını gördüm

Üçü birden içeriye girdiler

Huzuru hâkime karşı durdular

Alelusul ifadeyi verdiler

Uzattı boynunu, başını gördüm

Emine bilmez engini, yüceyi

Beraber getirmiş öbür kocayı

Mibaşir yüzünden aldı peçeyi

Al dudak, inci dişini gördüm

ipek gibi elden ele üzülmüş

Mercan gibi koldan kola düzülmüş

Yad el değmiş düğmeleri çözülmüş

Ne kadar da beyaz döşünü gördüm

TÂLIBÎ der, ifademiz kurtuldu

Bugün yâri gördüm yürek yırtıldı

Üçü bir çıktılar kapı örtüldü

Sonraki bakmada peşini gördüm

SEMAİ

Güneş gibi şahsım olsa

Devlet gibi tahtım olsa

Gazi gibi bahtım olsa

Yine bana gelen olmaz.

Güller açsam bağlar gibi

Gazel döksem çağlar gibi

Altın olsam dağlar gibi

Kıymatımı bilen olmaz.

Hazne dolu akçam olsa

Türlü kumaş bohçam olsa

Yalan dünya bahçem olsa

Benden bir gül alan olmaz.

Tâlibî der ki nolurum

Mekânı nerde bulurum!

Korkarım garib ölürüm

Cenazemi kılan olmaz.

KAYNAK: TÜRK EDEBİYATI 4. CİLT, AHMET KABAKLI, TÜRK EDEBİYATI VAKFI YAYINLARI, İSTANBUL