Ali Teoman Germaner Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi

GERMANER, Ali Teoman (1934)

Türk, heykelci ve gravürcü. Çeşitli malzemelerle yaptığı, figürü çağrıştıran soyut çalışmaları ve simgesel öğeler içeren gravürleriyle tanınmıştır.

23 Şubat 1934’te İstanbul’da doğdu. Aloş adıyla tanınır. 1949’da Güzel Sanatlar Akademisi (şimdi Mimar Sinan Üniversitesi) Heykel Bölümü’ne girdi. Rudolf Belling, Zühtü Müridoğlu ve Hadi Bara atölyelerinde eğitim gördü. Öğrenimi sırasında yaptığı desen ve gravürlerini 1952’de, dönemin ünlü galerisi Maya’mn sahibi Adalet Cimcoz’un desteğiyle sergiledi. 1957’de mezun oldu. 1960’ta burslu olarak Paris’e gidip döndü. Ertesi yıl Akademi’nin öğretim elemanı yetiştirmek amacı ile açtığı sınavı kazanarak dört yıl için yeniden Paris’e gitti. Orada resim, heykel ve gravür üstüne yoğun bir çalışmaya girdi. 1965’te yurda dönüşünde Akademi’ye asistan olarak atandı. 1970’te doçent, 1976’da profesör oldu.

1952’den bu yana yurt içinde birçok kişisel sergi açtı. Ljubliana ve Paris Genç Sanatçılar bienalleri (iki yıllık sergi) gibi uluslararası sergilere katıldı. 1968’de 29. Devlet Resim ve Heykel Sergisi’nde heykel dalında, 1972’de Fatih Anıtı yarışmasında birincilik ödüllerini aldı.

Paris’ten dönüşünde çağdaş plastik tasarımın temel ilkelerini ağaç ve taş gibi çeşitli malzemelere uyguladı. Genellikle tek bir öğeden oluşan ve dolu kitle etkisini vurgulayan soyut çalışmalar yaptı. 1952-1965 arasındaki çalışmalarında ve daha sonraki ağaç, ağaç üstüne bakır kaplama ve dövmeli heykellerinde yer yer çukur, yer yer kabarık yüzeyli, durağan kitle etkisiyle biçimlenmiş mekanik ve doğal biçim soyutlamaları görülür. Bunu izleyen dönemindeki ağaç heykellerinde canavar motiflerini ele almıştır. Gravürlerinde de aynı motif, simgesel anlatımlar içeren fantastik bir boyut içinde ortaya çıkar. Bu yapıtlarındaki, Orta Amerika sanatından etkiler taşıyan canavar başlı, insan vücutlu yaratıklar, belirli bir zamana ve mekâna bağlı değildirler.

Aloş, 1983’ten sonra özellikle bronz döküme ağırlık vererek küçük boyutlu serbest heykel çalışmaları ve gravürleri ile paralellik kurulabilecek bronz döküm kabartmalar yapmıştır.

•    YAPITLAR (başlıca): Heykel ve Kabartma: Güneşe Övgü II, 1965; Güneşe Övgü III, 1966; Yeşil Oniks Kuş, 1966, İstanbul Resim ve Heykel Müzesi; Zümrüt-ü Anka, 1968, İstanbul Resim ve Heykel Müzesi; Zümrüt-ü Anka, 1969, İstanbul Resim ve Heykel Müzesi; Zümrüt-ü Anka,1970, İstanbul Resim ve Heykel Müzesi; Soyut Heykel, 1971; Fatih Anıtı ön tasarımı, 1972; Zümrüt-ü Anka, 1973, İstanbul Resim ve Heykel Müzesi; Söyleşi, 1983; Ölü Kuş, İstanbul Resim ve Heykel Müzesi; Yavru Kuş, İstanbul Resim ve Heykel Müzesi; Manifaturacılar Çarşı-sj’nda duvar panosu/Ünkapanı/İstanbul. Baskı: Kompozisyon dizisi, 1968; Aloşname’den, 1974-1975; Aloşname, 1982.

Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi