AŞK ŞİİRLERİ VE ÖRNEKLERİ
Halk ozanlarının hemen hepsi, aşk şiirleri söylemişlerdir. Halk ozanı sevdiğini kumruya, turnaya, ceylana, güle, nergise, benzetmiştir. Divan edebiyatının belirli «mazmun» larını bir yana bırakan halk ozanlarının çoğu sevdiklerine kavuşamayınca sılayı terketmiş, ömür boyu aşk acısı çekerek derdini anlatmıştır. Eserler hecenin her ölçüsü ile yazılmış, söylenmiştir.
ERZURUMLU EMRAH’TAN BİR ÖRNEK
«Bir nâzenin bana gel gel eyledi Varmasam incinir, varsam incinir Beyaz gerdanından ince belinden Sarmasam incinir, sarsam incinir
Kaşına çekilmiş kudret kalemi Görmemiş dünyada derdü elemi Her sabah her akşam verir selamı Almasam incinir, alsam incinir
Gene görünüyor yarin illeri Başımızda esen sevda yelleri Yârin bahçesinde gonca gülleri Dermesem incinir, dersem incinir
Nereden nereye sevmişim yâri Ateşi komuyor, yakıyor beni Aşık Emrah sever böyle güzeli Sevmesem incinir, sevsem incinir…»
(Eflatun Cem Güney—Erzurum’u Emrah—S: 105)
AÇIKLAMALAR: Nazenin: Nazlı güzel. Kudret kalemi. Tanrının gücünü belirtiyor. Doğuştan kaşlarının güzel olduğum: anlatıyor. Sevda: Derin aşk.
KAYNAK: TÜRK HALK ŞİİRİ ANTOLOJİSİ, TAHİR KUTSİ, TOKER MATBAASI, 1975