Ebû Hâlid İbn-i Zâdân el-Vâsıtî, Benî – Selem kabilesi âzâdlılarından meşhur bir zâttır. Bu cihetle kendisine (Ebû Hâlid es-Selemî) denir. Takriben (116) târihinde doğmuş, (206) senesinde Vâsıt’da vefat etmiştir.
Mevki-i İlmîsi;
Yezîd b. Hârûn yüksek bir âlimdir, sikadır, âbiddir, itkan sahibidir. Bu tün imamlar senasında bulunmuşlardır. Meclis-i ilminde yetmiş bin kişinin toplanmış olduğu rivayet ediliyor. Bu zât berhayat bulundukça Me’mûn, ha.lk-ı Kur’ân mes’elesini ortaya atamamıştı.
“Ebû Hâlid kimdir ki, ondan sakınıyorsunuz?” diyenlere karşı Memûn : “Korkuyorum ki, bunu izhar etsem, Ebû Hâlid reddeder de nâs ihtilâfa düşerek bir fitne tehaddüs eder.”
Tefsîr’e dâir bir eseri vardır.
Me’hazlar : Tezkiretü’l-Huffâz, Keşfü’z-Zünûn, El-A’lâm. ( Kaamûs-i Terâcim).[108]
KAYNAK: Ömer Nasuhi Bilmen, Büyük Tefsir Tarihi (Tabakatü’l-Müfessirin), Bilmen Yayınevi