Siyasette amaca varmak için bütün araçların kullanılmasını meşru sayan görüş. Ünlü İtalyan siyaset adamı, tarihçi ve yazan N. Machiavelli´(1469-1527)nin geliştirdiği siyaseti ahlaktan ayıran ve her türlü ahlak kuralını hiçe sayan teorisi ile, dürüstlük ve ahlaktan yoksun siyasete Makyavelizm denmiştir.
Siyaset biliminin gerçek anlamdaki ilk teorisyenlerinden olan Makyavel, 1513´te yazdığı II Principe (Hükümdar) adlı eserinde açıkladığı temel siyaset teorisinin özünü, siyasetin ahlaktan bağımsız bir alan olması oluşturmaktadır. Siyasetin ahlâktan bağımsız olması, normsuz ve kanunsuz bir siyaset anlamına değil, siyasetin ahlaktan ayrı, kendisine özgü, farklı ve özerk bir alana sahip olması anlamına gelmektedir. İktidar ile erdemi birbirinden ayıran Makyavel, prensin iktidarı kullanmada gösterdiği kurnazlık sayesinde toplumu yönettiğini söylemiştir. Devlet adamlığı ve diplomatlık görevlerinde bulunan Makyavel, düşüncelerini genelde gözlemlere dayandırmış, siyaset alanında devlet çıkarlarının belirleyici olması gerektiğini savunmuştur. Bu amaçla prensin, her türlü ahlak kurallarından bağımsız olarak sert siyasal yasaları kabul etmesini gerekli görmüştür.
Siyaset biliminde, siyaset ile ahlak alanlarının birbirinden ayrılması genellikle kabul gören bir görüş olarak yerleşmişse de, siyasetin tek kriteri olarak alınan basan için her türlü ahlak kuralının hiçe sayılması sebebiyle Makyavelizm, olumsuz bir değer hükmüne de sahip olmuştur. Günümüzde hedefe varmak için hiçbir kural tanımayan, her türlü yolu mubah gören politikalar için Makyavelizm tabiri kullanılmaktadır.
Telif hakkı © 2023 | MH Themes tarafından WordPress teması