Alî b. Abdi’1-Azîz b. el-Hüseyn, meşhur bir Şafiî âlimidir. (290) da Cürcan’da doğmuş bilâhare Irak, Şam taraflarında birçok seyahatlerde bulunmuş, Cürcan’da, Rey’de kadılık etmiş, nihayet (366) târihinde Nîsâbûr’da,;vefat etmekle na’şı Cürcan’a nakledilmiştir. Rahmetu’llâhi aleyh.
Kudret-i İlmiyyesi:
Ebü’l-Hasen, müfessir, fakîh, şâir, edîb bir’zât bulunuyordu. Seâlibî, Yetîmetü’d-Dehr adlı eserinde bu zâtı pek ziyâde sena ederek hakkında “Ferl-dü’z-zaman, Nâdiretü’l-Felek, İnsânü Hadekati’1-ilm, Kubbetü tâci’1-edeb” demiştir.
Müellefâtı: Mufassal bir tefsirdir. Dörtbin mes’eleyi hâvidir. Taberî Târîhi’nin muhtasarıdır. Bu eserde kudret-i edebiyyesini göstermiş, Mütenebbî’nin eş’ârını tenkîd etmiştir, matbû’dur.
Me’hazlar: Vefeyâtü’l-A’yân, El-A’lâm, Mu’cemü’l-Matbûâti’l-Arabiyye.
KAYNAK: Ömer Nasuhi Bilmen, Büyük Tefsir Tarihi (Tabakatü’l-Müfessirin), Bilmen Yayınevi