Halk ozanları, «beddualar» da söylemişlerdir. Buna halk şiirinde «karış» da denilir. Bir olaydan, bir kimsenin çeşitli eylemlerinden etkilenen halk ozanı karşısındakine «kötü dua» söyler. Antolojinin ilerki sayfalarında Tokatlı Nuri ile Minhaci’nin eserleri bu konuda yazılan şiirlere güzel örnektir. Genellikle son mısralar tekrarlanır.
KARACAOĞLAN’DAN BİR ÖRNEK
«Ela gözlü nazlı dilber Sen d’olasın benim gibi Zülfün dökük, boynun bükük Sen d’olasın benim gibi
Bahçanda güller bitmesin Dalında bülbül ötmesin Kapından cerrah gitmesin Sen d’olasın benim gibi
Gül yerine diken bitsin Kuş yerine baykuş ötsün Gözün yaşı sele gitsin Sen d’olasın benim gibi
Karacaoğlan der mert gibi Yanar yüreğim od gibi Bir ok yemiş bozkurt gibi Sen d’olasın benim gibi…»
(Tahir Kutsi —KARACAOĞLAN— S: 137)
KAYNAK: TÜRK HALK ŞİİRİ ANTOLOJİSİ, TAHİR KUTSİ, TOKER MATBAASI, 1975