Edebiyat

Yılmaz Öztuna Kimdir Hayatı, Eserleri

Yılmaz Öztuna (asıl adı Abdullah Tahsin Yılmaz). Tarihçi, gazeteci ve yazar (D. İstanbul 20 Eylül 1930 – Ö. Ankara 9 Şubat 2012)

Yaşamı

İstanbul’da lise tahsilinin yanında İstanbul Konservatuarı’na devam etti ve Sadeddin Arel, Dr. Sufi Ezgi,  Sadeddin Nüzhet Ergun, Ömer Ferid Kam, Cevdet Perin ve Edip Ayel gibi kişiliklerden ders aldı. 13 yaşında ilk makalesi ve 15 yaşında ilk kitabı basıldı. 1950 eylülünden 1957 temmuzuna kadar Paris’de kaldı. Paris’in büyük kütüphanelerinde çalıştı. Paris Üniversitesi Siyasi İlimler Enstitüsü`nde Sorbonne`da Fransız Medeniyeti kısmında, Alliance Française’nin yüksek kısmında okudu ve Paris Konservatuarı`na devam etti. 1960’ta yurda döndü ve gazetecilik kariyerine Hayat dergisinde redaktörlükle başladı (1961-1962) ardından aynı bölümün başına geçti (1962-1965), ardından editör şefliğini yaptı (1965-1974). 1969`da Adalet Partisi (AP)’nden Konya Milletvekili seçilerek Ankara`ya yerleşti. Türkiye Radyo Televizyon Kurumu (TRT)’nda denetleme kurulu üyesi, repertuvar kurulu üyesi, eğitim kurulu üyesi (Ocak 1966- Kasım 1981), Kültür Bakanlığı`nda bakan başmüşaviri (1974-77), İstanbul Teknik Üniversitesi Türk Musikisi Devlet Konservatuarı`nda kurucu yönetim kurulu üyesi ve Türk Musıkisi Korosu`nda kurucu yönetim kurulu üyesi (1975`den beri) , Yay-kur (Yaygın Yüksek Öğretim) üniversitesinde Osmanlı siyasi ve medeniyet tarihi öğretim üyesi (1975-78), Milli Eğitim ve Kültür bakanlıklarında 1969`dan beri pek çok ihtisas kurulunda üye ve başkan oldu. 1974-1980 arasında Türkiye Cumhuriyeti`nin resmi ansiklopedisi olan ve Milli Eğitim Bakanlığı`nca yayınlanan Türk Ansiklopedisi`nin genel yayın müdürü olarak K harfinden T harfine kadar olan cildleri yayınladı. 1983 mayısında Milliyetçi Demokrasi Partisi (MDP)’nin kurucuları arasında bulunarak merkez genel yönetim kuruluna seçildi, sonra istifa etti. 1985`de Faisal Finans Kurumu müşaviri oldu.

Pek çok radyo ve televizyon programı yaptı, bunlarda konuştu. Bazı konuşmaları ABD, Fransa, Avusturya gibi ülkelerin televizyonlarında yayınlandı. Bazı kitap ve yazıları çeşitli dillere tercüme edildi. Dünyada ilk defa olarak Türk Musikisi Tarihi kürsüsünü kurdu. “Büyük Türkiye”, “Osmanlı Cihan Devleti”, “Büyük Türk Hakanlığı” gibi son yıllarda çok kullanılan tarihi ve siyasi tabirler, Yılmaz Öztuna`nındır. Ayasofya Hunkar Mahfili`nin ibadete açılması ve Topkapı Sarayı`nda Hırka-i Saadet Dairesi`nde Kur’an okunması, 1000 Temel Eser, Ankara Devlet Konser Salonu ve İstanbul Atatürk Kültür Merkezi`nin Türk Musikisi’ne açılması gibi fikirler ve realizasyonlar Yılmaz Öztuna`nındır ve siyasi iktidara onun tarafından telkin ve kabul ettirilmiştir. Türk Kara Kuvvetleri’nin ve Deniz Kuvvetleri`nin evvelce yanlış olarak kutlanan yıldönümlerini bugünkü doğru başlangıç tarihleri ile kutlanmasıın sağlayan da Yılmaz Öztuna`dır. Birçok konferans verdi. 6 kıtada pek çok ülkeyi gezdi, devlet adamları ve halkla görüşerek incelemeler yaptı. Milletlerarası birçok kuruluşa üye seçildi.

Türkiye’de Osmanlı tarihinin çatışmasız bir anlayışla algılanmasında katkısı vardır. Türk Parlamenterler Birliği, İstanbul Gazeteciler Cemiyeti, Ankara Aydınlar Ocağı, Anadolu Klübü, Yahya Kemal`i Sevenler Cemiyeti, İstanbul Şehrini Güzelleştirme Derneği, Müsteşrikler Cemiyeti, WACL, APACL, NATO Parlamenterler Birliği, Parlamentolararası Türk–Japon ve Türk–Kore, Türk–Suudi Dostluk cemiyetleri, Avrupa Konseyi cemiyeti, Yılmaz Öztuna`nın üye, kurucu olduğu veya bulunduğu milli veya milletlerarası kuruluşlar arasındadır.

Yazılar ve şiirleri yazan Öztuna’nın makaleleri, gazeteler ve incelemeleri Hayat, Tercüman, Son Havadis ve Dünya gazetelerinde yayımlandı. 1990 başlarından itibaren ölümüne dek 20 yılı aşkın bir zaman Türkiye Gazetesi’nde “Durum” başlığı ile baş yazı kaleme aldı. Ayrıca haftalık olarak tarih sohbetleri gerçekleştirdi.

Türk dilini ustalıkla kullanmakla ünlüdür. Edebi tarzında, bilimsel eserlerinde geçmişi gelecekle bağlamasında derin coğrafya ve edebiyat bilgisi görülür.

Eserleri

Ankara Muharebesi (1942), Bayezid ile Timur’un Ölümü ve Fetret Devri (1946), Türk Musikisi Lugati (1949-55), Dünya Tarihi (1963), Türkiye Ansiklopedisi (Prof. Metin Tuncel’le birlikte 1964), Türkiye Tarihi (12 cilt, 1964-67), Vilayetlerimizin Tarihi (1968), Osmanlı Padişahlarının Hayat Hikâyeleri (1969), Türk Tarihinden Yapraklar (1969), Resimlerle 93 Harbi (1969), Türk Bestecileri Ansiklopedisi (1969), Türk Musikisi Ansiklopedisi (1969), Resimlerle Türkiye Tarihi (1970), Büyük Türk Sözlüğü (Muharrem Ergin’le birlikte), Havacılık Tarihinde Türkler (Y. Kansu ve Şensöz’le 1970), Türk Musiki Klasikleri (1972), Osmanlı Tarihi ve Medeniyeti (1976), Tarih Lise III (1976), Osmanlı İmparatorluğu (1972), Türk Musikisi Tarihi (1977), Büyük Türkiye Tarihi (1977), Bir Darbenin Anatomisi (1984), Sadeddin Arel (1986), Osmanlı Devleti Tarihi (2 cilt, 1986), Hacı Arif Bey (1986-87), Osmanoğulları ve Türk Musikisi (1987), Rumelini Kaybımız (1990), Barbaros Hayrettin Paşa’nın Hatıraları, Kanuni Sultan Süleyman, Türkler, Araplar, Yahudiler.