Willem Einthoven Kimdir, Hayatı, Hakkında Bilgi

Hayvan ve insan vücudunun elektrik potansiyelini (gerilimini) deneysel olarak 18. yy sonlarında ilk kez Galvani gözlemlemiş, bu gerilimin kalp vuruşlarıyla birlikte değiştiğini ise 19. yy’m bitiminde A. D. V7aller (1856-1922) belirlemişti. Bu bulgular araştırmacıları doğal olarak kalp kasının kasılması sırasında doğan biyoelektrik akımın gerilim değişikliklerini ölçerek, kalbin çalışmasındaki aksaklıkları saptayabilecekleri düşüncesine götürdü. Ancak, ilke olarak basit ve anlamlı olan bu yöntemin uygulamadaki temel güçlüğü, bu gerilimin çok küçük nicel değerler arasında değişmesi ve çok duyarlı ölçüm aletleri gerektirmesiydi. 1903’te Einthoven, magnetik bir alana gerilmiş ince bir iletken telin, üzerinden akım geçtiğinde magnetik kuvvet çizgilerinin doğrultusuna dik bir açıyla sapması ilkesine dayanan telli bir galvanometre yaptı. Bu aygıt, kalp vuruşlarına eşlik eden ve sinir akızlarıyla tüm vücut yüzeyine taşınan elektrik akımının gerilim değişikliklerini ölçebilecek kadar duyarlıydı.

Elektrokardiyografi (EKG ya da ECG) aygıtının temeli bu galvanometreye dayanır. Sağ kol, sol kol ve sol bacağa (Einthoven üçgeni) bağlanan elektrotlar, vücut yüzeyine ulaşan gerilim değişikliklerini alarak, iletken teller aracılığıyla önce bir yükseltece, sonra galvanometreye aktarır ve galvanometre ibresinin sapmaları, belli hızla dönen bir kâğıt bobini üzerine kaydedilir. Elektrokardiyogram denilen bu kayıtta, kulakçıkların kasılmasını veren bir P dalgası ile karıncıkların elektrik etkinliğini gösteren karma bir QRST dalgası gözlemlenir.

Einthoven, günümüzde özellikle miyokard enfarktüsü, koroner yetmezliği gibi kalp kasının yeterince kanla beslenememesinden ileri gelen hastalıkların tanısında kardiyoloji kliniklerinin temel araçlarından biri olan, ayrıca beynin elektrik etkinliğini kaydetme olanağı veren elektroansefalografinin (EEG) doğuşunu hazırlayan elektrokardiyografi tekniğinin gelişmesinde büyük payı olan araştırmacılardan biridir.

Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi