Wilhelm Friedemann Bach Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi
BACH, Wilhelm Friedemann (1710-1784)
Alman besteci ve orgcu. Özgün yapıtlarıyla Barok tarzdan Rokoko’ya geçişte rol oynamış ve çok usta bir çalgıcı olarak tanınmıştır.
Wilhelm Friedemann Bach 22 Kasım 1710’da Weimar’da doğdu. Johann Sebastian Bach’ın en büyük oğludur. İlk sistemli müzik derslerini on yaşındayken, babasından almaya başladı. Bir süre Köthen’de okuduktan sonra, 1723’te, babasının Leipzig’deki St. Thomas Kilisesi’nin müzik yöneticiliğine atanması üzerine, bu kilisenin müzik okuluna girdi. 1726-1727 arasında keman dersleri aldı, babasının yönettiği Collegium Musicum’da konserlere katılma olanağı buldu. Bu dönemde hızlı bir gelişme gösteren Friedemann, ilk bestelerini de yapmaya başladı.
Haziran 1733’te, Dresden’deki Sophia Kilisesi’ nin orgcusu olmak için başvurdu. Başka adaylar da olduğu halde, geleneksel sınava alınmadan bu göreve kabul edildi. Kısa zamanda , Dresden’in önde gelen müzikçilerinden biri oldu. 16 Nisan t746’da, görevinden ayrılarak Halle’deki Liebfrauen Kilisesi’nin orgcusu oldu. Johann Sebastian Bach’ın 1713’te ancak zorlu bir sınav sonucunda kabul edilmiş olduğu bu göreve Friedemann’ın sınavsız atanması, ustalığının ve gördüğü ilginin bir göstergesi sayılır.
1750’de babasının ölümü, sanatçıyı Leipzig’e giderek kardeşlerinin bakımıyla ilgilenmek, dolayısıyla işinden uzunca bir süre ayrılmak zorunda bıraktı. Bu olay Friedemann’ı olumsuz bir biçimde etkilemiş, sanatçı, giderek sinirli, benmerkezci ve hırslı bir kişi haline gelmiştir. 12 Mayıs 1764’te Liebfrauen Kilise-si’ndeki işinden de ayrıldı ve yaşamının son yirmi yılında bir daha sürekli bir iş edinemedi. 1773’te Johann Sebastian Bach üzerine bir monografi çalışması yapmakta olan Johann Nikolaus Forkel’le tanışması, ona bir miktar gelir ile, konser olanakları sağladı. Son yılları yoksulluk içinde geçti ve oldukça düzensiz bir yaşam sürdü. Özellikle, babasının yapıtlarının yayımlanmasıyla ilgili işlerde, bazı yolsuzluklara adı karıştı. 1 Temmuz 1784’te, Berlin’de öldü.
Friedemann, daha ilk yıllarında önemli bir mü-zikçi olduğunu kanıtlamıştı. Çağdaşlarından birçoğunun, bu arada babasının umut bağladığı bir sanatçıydı. Yaşamındaki olumsuzluklar müzik tarihi için bir kayıp olarak görülebilir. Piyano tekniğindeki incelik ve org çalışındaki anlatım gücüyle seçkinleşmişti. Besteleri de, döneminin alışılmış kalıplarının ötesine geçebilen, özgün ürünlerdi. Bu bakımdan, kardeşleri arasında, babasının yeteneğine en çok onun yaklaştığı kabul edilir. Ancak, bu yeteneğini çoğu kez doğaçlamalarda ortaya koymakla yetinmiş, kâğıda geçirmeye gerek duymamıştır. Babasından farklı olarak, yapıtlarında Rokoko tarzının biçimsel özelliklerine yer vermiştir. Almanya’da Galarıter Stil olarak anılan bu ince ve süslü üsluba yakınlaşmasına karşın, kişisel buluşlarla yüklü müziğinde kendine özgü bir duyarlılık ve güçlü, derin bir anlatım vardır.
• YAPITLAR (başlıca): Vokal müzik (dinsel): Deutsche Messe (“Alman Missa’sı”); 21 kantat. Orkestra müziği: 9 senfoni; La Minör Piyano Konçertosu; İki piyano için Mi bemol Majör Konçerto. Oda müziği: İki keman ya da flüt ve sürekli bas için 5 üçlü. Org müziği: Kanonlar; 7 koral prelüd; 3 füg; 6 etüd. Piyano müziği: 10 fantezi; 8 füg; 13 prelüd; 9 sonat; Sol Minör Süit; iki piyano için 2 sonat.
Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi