Ulü’l-Emr

Emir sahihleri, yöneticiler. Kur’ân-ı Kerîm’de: “Ey iman edenler! Allah’a itaat edin. Peygamber ve sizden olan ulü’l-emre’e itaat edin “(Nisa, 59) buyrulmak tadır. Ancak ulü’l-emre itaat iyilikte olur. “İtaat ancak iyilikte olur” hadîsi bunu açıklamaktadır. Amirin her emrini yerine getirmek, memuru sorumluluktan kurtarmaz. Bir memur âmirinin emriyle rüşvet alsa veya hırsızlık yapsa sorumlu olur.

Müfessirler, ayette geçen ulü’l-emri: Hülefâ-i Râşidin ve âyetlerden hüküm çıkarmaya muktedir olan fakihler şeklinde tefsîr etmişlerdir. Bazı âlimler de, âyetin nüzul sebebine dayanarak; “Bundan maksat, serıyye kumandanlarıdır” demişlerdir.