Tebe-i Tâbiîn

Tâbiılerin arkasından gelenler demek olup, Hz.Peygamber’in övgüsüne mazhar olan ilk üç müslüman nesilden üçüncüsüdür (diğerleri için bk. Sahâbe, Tâbiün). “Müslüman olarak Tâbiılerden bir veya bir kaçını gören ve müslüman olarak ölen kimselerden oluşan ve “Etbâu’t-Tâbiın” diye de anılan bu neslin, Hadis ve Fıkıh başta olmak üzere, İslâmi ilimlerin tedvin ve tasnifinde büyük bir yeri vardır (bk. Tedvin ve Tasnif). Başta İmam Mâlik, İmam Şafii, Evzâi, Sevrî, Şu’be gibi büyük mezheb imamları, müctehidler ve hadisçiler olmak üzere birçok İslâm âlimlerinin de dâhil olduğu Tebe-i Tâbiîn nesli H.220’de sona ermiştir.