Tabhâne

Fakir ve kimsesizlerin barınmaları için kurulmuş olan hayır müessesesi. Buna “Tavhâne” de denilmektedir. Farsça’da “Tâb” veya “Tâv” güç ve kudret manalarına gelmektedir. Hastahaneden çıkıp nekahet devresini geçirmek isteyen fakirlerle iş buluncaya kadar burada barınan fakirler burada güç bulundukları için bu müesseseye ‘’Tabhâne” veya “Tavhâne” denilmiştir. Arablar, bu müesseseye “Ribât” diyorlardı. Burada ücret ödemeksizin yatan fakirler bitişikteki imaretten karınlarını doyuruyorlardı. İstanbul’da ilk “Tâbhane” Fâtih Sultan Mehmed tarafından Fâtih’te imaretinin arkasında açılmıştır.