Sohbet Nedir, Ne Demektir, Anlamı Tasavvufta Sohbet

Sohbet (ar. i.)

Arabçadakl, “birlikte olmak, arkadaşlık etmek” manâsına gelen “Suh-be” kelimesinin Türkçedeki telâffuzu olup, “dostça karşılıklı görüşüp konuşmak” demektir.

Tasavvuf

Tasavvuf ıstılâhında “mükemmel bir mürşidin manevî feyizlerinden yararlanmak ve kalbi aydınlatmak” manâsına gelen Sohbet, “Hizmet” iie birlikte, “Hakikat”.. e ulaştıran yolların iki rüknünden biridir. Özellikle Nakşı tarikatlarına göre Sohbet, müridin mürşid ile alâkasını sağlayan dört disiplinden biri ve en önemlisidir. Buna göre Sohbet, “mürşidin her an yanında ve hizmetinde olmak” demektir. Sohbeti, “Râbıta”, “Zikir”, “Teveccüh ve Murakabe” yollan takib eder,

“Sohbet” kelimesi, “Sahibe” kelimesi ile aynı kökten gelir. Sahibe, Peygamber’in sohbetinde bulundukları için bu ismi almıştır, İşte ehl-i tasavvuf, sohbet disiplinine, mürşid ile mürid arasında, Peygamber iie Sahâbe arassndakine benzer bir irtibat ünsiyet ve feyezan sağladığı için hususî bir kıymet atfetmişlerdir. Hakiki hüviyetini muhafaza etmiş olan tasavvuf erbabına göre Sohbet, tembelce vakit öldürmek suretiyle zaman israfına sebeb olmamalı, aksine, Suffa Ehli, Peygamberin sohbetinden nasıl istifade etmişlerse müridan da aynı şekilde şeyhin sohbetinden, olabildiğince istifade edebilmelidir.