Serasker

Kelime olarak asker başı demektir. Osmanlı askerî teşkilâtında kullanılan bir terim olarak serasker, eskiden Millî Savunma Bakanlığı yerinde kullanılıyordu. “Umur-ı Şerriye-i Askerîye Nezâreti”nde bulunan zata da Serasker denmişti. Eskiden harplerde askere kumanda edenlere serdâr ve serasker denirdi. Yeniçerilikten sonra kurulan teşkilâtta seraskerlerin vazifelerine, Yeniçeri ağaları gibi İstanbul’un zâbıta işleri ve yangına karşı tedbir almak da dahil edilmişti.

İlk zamanlarda seraskerler Ağa Kapısı’nda vazife görürlerken 1252 (1836) da Sultan II. Mahmud’un emriyle Eskisaray boşaltılarak Seraskerlik makamı oraya taşınmışta H.1297 (1879—80) senesinde yapılan teşkilatta, seraskerlik kaldırılarak yerine “Harbiye Nezâreti” kuruldu. Hüseyin Hüsnü Paşa da ilk Harbiye Nazırı olmuştu. Fakat bu da fazla sürmedi. Bir iki sene sonra tekrar “Serasker” ünvanı kondu. Ancak 1324 (23 Temmuz 1908) yeniden bu ünvan kaldırılmış ve yerine tekrar “Harbiye Nezâreti” kabul edilmişti.