Şemsiyye—i Halvetiyye

Halvetiyye tarîkati şubelerinden biri olup, müessisi Şemseddin Sivâsî (ölm. 1597)’ye nisbetle Şemsiyye tarikatı denilmiştir. Tarîkat silsilesi Seyyid Yahya Şirvânî’ye kadar iki kol hâlinde devam etmekte olup ondan sonra tek silsile içinde Peygamberimiz’e kadar ulaşmaktadır. Bu kollardan biri Muslihiddin Halîfe, diğeri ise Abdülmecid Şirvânî ile başlamaktadır (bk. Şemseddin Sivâsî).

Tarikat mensubları sarı yünden üç ayrı parçadan müteşekkil Şemseli bir tâc giyerlerdi. Zikir, zikr-i celî şeklinde yapılırdı. Bu tarîkatte riyazet, halvet ve mücâhede pek kuvvetli idi. Ayrıca Şemseddin Sivâsî virde son derecede önem vermişti. Bu tarîkat müntesibleri sabah namazından sonra Yâsin ve aşr-i şerif daha sonra evrâd okurlar ve bilâhare işrak namazı, arkasından istiâze namazı kılarlardı. Şemsiyye’de aynı zamanda devran da mevcuttur.

Bu tarikatın İstanbul Aksaray’daki Zıbın-ı saâdet veya Zıbınım dergâh-ı şerifinin son post-nîşîni Dağıstanlı Mir Kasım Efendi-zâde Şeyh Yusuf Ziyâeddin Efendi idi. Bu tekke evkaf tarafından 1943’de yıktırılmış ve enkâzı da satılmıştır.