Edebiyat

Sazıma (Ben Gidersem Sazım Sen Kal Dünyada) Şiiri- Aşık Veysel Şiirleri

Sazıma

Ben gidersem sazım sen kal dünyada
Gizli sırlarımı âşikâr etme 
Lâl olsun dillerin söyleme ya da 
Garip bülbül gibi  ah-ü zar etme 

Gizli dertlerimi sana anlattım 
Çalıştım sesimi sesine kattım 
Bebe gibi kollarımda yaylattım 
Hayâli hatır et beni unutma 

Bahçede dut iken bilmezdim sazı
Bülbül konarmıydı dalına bazı
Hangi kuştan aldın sen bu avazı
Söyle doğrusunu gel inkâr etme

Benim her derdime ortak sen oldun
Ağlarsam ağladın gülersem güldün
Sazın bu sesleri turnadan m’aldın
Pençe vurup sarı teli sızlatma

Ay geçer yıl geçer uzarsa ara
Giyin kara libas yaslan duvara
Yanından göğsünden açılır yara
Yâr gelmezse yaraların elletme

Sen petek misali Veysel de Arı 
İnleşir beraber yapardık balı 
Ben bir insan oğlu sen bir dut dalı 
Ben babamı sen ustanı unutma

Aşık Veysel Şatıroğlu