Savaş

Mutlak manâsıyla savaş, düşman toplulukların birbirine üstün gelme çabaları ve aynı sebeble çatışmaları demektir. İslâmî anlayışta, savaş denince, Allah yolunda yapılan muharebe kasdedilir. Bu yolda, canla, malla sözle ve diğer vasıtalarla çalışarak bütün gücü ortaya koymaya dinî tâbir olarak “cihâd” ve “mücâhede” denir (bk.Cihâd).

Savaş

1. ask. Devletlerin diplomatik ilişkilerini keserek giriştikleri silahlı mücadele, harp, cenk:

2. Uğraşma, kavga, mücadele.
3. Hayvanların birbirleriyle yaptığı mücadele: Kartallarla leyleklerin savaşı.
4. Bir şeyi ortadan kaldırmak, yok etmek amacıyla girişilen mücadele: Veremle savaş.
Güncel Türkçe Sözlük

Bir toplumun başka bir topluma, isteğini benimsetme amacıyla tüm olanakları ve güçleriyle yaptıkları düzenli saldırı.
BSTS / Halkbilim Terimleri Sözlüğü 1978

İki ya da daha çok devletlerin, istediklerini kabul ettirmek ya da başkasının isteklerine boyun eğmemek amacıyla, birbiriyle diplomatik ilişkilerini keserek silâhlı güçlerle vuruşmaları.
BSTS / Tarih Terimleri Sözlüğü 1974

Başka toplumları, kümeleri sömürmek için ya da onların sömürüsünden kurtulmak için insan toplumlarının, kümelerinin giriştikleri silâhlı kavga.
BSTS / Toplumbilim Terimleri 1975

Kavga, muharebe, mücadele, harp, mukatele.
Tarama Sözlüğü 1971

Savaş

Köken: T.

Cinsiyet: Erkek
1. Silahlı çatışma.

2. Uğraşma, kavga, mücadele.
Kişi Adları Sözlüğü

TDK Sözlük