Samet Ağaoğlu Kimdir Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri

Samet Ağaoğlu. Türk yazar, siyasetçi (Doğum, 1909; Bakü, Bakü Guberniyası – Ö. 6 Ağustos 1982 İstanbul).

Samet Ağaoğlu Azerbaycan’dan Türkiye’ye göç eden Ağaoğlu ailesinin dördüncü çocuğudur ve Türkçülük hareketi içinde etkin rol oynamış olan yazar ve fikir adamı olan Ahmet Ağaoğlu’nun oğludur. İlk ve orta öğretimini Bayazıt Fevziye Lisesi’nde yaptıktan sonra, 1929 yılında Ankara Lisesi’nden mezun olmuştur. 1931 yılında Ankara Hukuk Mektebi’ni bitirdikten sonra Strasbourg’a giderek üniversitenin “yüksek etüdler” bölümünde 16 ay okumuş, ancak doktorasını tamamlayamamış, babasının işlerinin bozulması üzerine yurda dönmek zorunda kalmıştır. Yurda döndükten sonra Ekonomi ve Ticaret Bakanlıklarında bazı üst düzey görevlerde bulunmuş, 1946 yılında devlet hizmetinden ayrılmıştır.
samet_agaoglu” 143″ 190″
Avukatlık yapmaya başladığı sırada Demokrat Parti saflarında politikaya atılmıştır. 1950, 1954 ve 1957 seçimleri ile IX., X., XI. Dönem Manisa Milletvekilliği yapmıştır. Çalışma, Sanayi ve Devlet Bakanlıkları yapmıştır. 27 Mayıs 1960 askeri müdahalesinde tutuklanıp hüküm giymiştir. Ömür boyu hapisle cezalandırıldı. İmralı ve Kayseri cezaevlerinde tutuklu kaldı. 1964 yılında Yassıada’da cezasını çekerken çıkan özel bir afla salıverildi. Bundan sonra siyasetle dolaylı olarak ilgilendi.

Kendini tümüyle yazılarına verdiği sırada 6 Ağustos 1982’de ölmüştür

Edebi Kişiliği

Hikâye, anı, siyasal ve bilimsel araştırma türündeki eserleriyle ün kazanan Samet Ağaoğlu Strasbourg’da geçirdiği öğrencilik yıllarının izlenimlerine bir hikâye kitabında yer vermişti: Strasbourg hatıraları. Bu kitapta, türlü uluslardan öğrencilerin serüvenleri anlatılır, kişilikleri canlandırılır, yurt özlemleri dile getirilir. II. Dünya Savaşı’nın eşiğinde bir Fransız-Alman sınır şehrinin yaşantısı, genç öğrencilerin karşılıklı ilişkileri, eğlence dünyaları, pansiyon, hastahane, hapishane gibi çevreler yanında, kahramanlarda bir sabit fikir durumuna gelmiş olan ölüm düşüncesi konu edinilir. Ağaoğlu’nun hikâyelerinde ölüm teması ön planda yer alır. Gerçek ve gerçek dışı görünüşlerin iç içe yansıtıldığı bu hikâyelerde, özellikle hastalıklı ruhsal durumlar başarıyla canlandırılmıştır. Zürriyet, Büyük aile gibi hikâyelerindeki kahramanlar, hikayecinin otobiyografisinden ve kendi aile çevresinden izler taşır. Biyografi kitaplannda II. Meşrutiyet’ten 1960’lara kadar Türkiye’nin siyaset, düşünce ve sanat çevrelerinde yer almış kişilerin portreleri canlı çizgilerle verilmiştir.

Eserleri

Öykü
• Strasburg Hatıraları (1945),• Zürriyet (1950), • Öğretmen Gafur (1953),  • Büyük Aile (1957), • Hücredeki Adam (1964), • Katırın Ölümü (1965),
Hatıra
• Babamdan Hatıralar (1939), • Babamın Arkadaşları (1958), • Aşina Yüzler (1965), • Arkadaşım Menderes (1968),  • Marmara’da Bir Ada (1972), • Demokrat Parti’nin Doğuş ve Yükseliş Sebepleri (1973),  • İlk Köşe (1980),
İnceleme
• Kuva-yi Milliye Ruhu (1944),
Gezi
• Sovyet Rusya İmparatorluğu (1967).