Saff Sûresi

Kur’ân-ı Kerîm’in 61. sûresidir. Medine’de nazil olmuştur; 14 âyettir. 4. âyette mü’minlerin saf saf olup Allah yoiunda savaştıkları anlatıldığı için “Saff suresi” adını almıştır.

Gökler ve yerdeki her varlığın Allah’ın ismini tesbih ettiğini ifade eden âyetle başlayan sûrede insanların yapmayacakları şeyler hakkında söz vermesinin kötülüğü, düşman karşısında azimle savaşanlara karşı Allah’ın muhabbeti, Hz. Musa’nın, kavmini tenkidi anlatılır, Hz. İsâ’nın, kendi kavmine “Ahmed” adlı bir peygamberin geleceğini haber verdiği bildirilir. İslama davet edildikleri halde müslüman olmadıkları gibi, bu dinin nurunu söndürmeye kalkışanlar tenkid edilerek Allah’ın kendi dinini yaşatacağı ifade edilir. En hayırlı ticâretin, iman etmek ve Allah yolunda savaşmak oiduğu belirtilerek mü’minlere, Hz. İsa’ya yardım edeceklerine dair söz veren ve bu sözlerini tutan Havariler gibi Hz, Muhammed’e sâdık kalmaları emredilir.