Sâd Sûresi

Kur’ân-ı Kerîmin 38. suresidir. Arab alfabesindeki “Sad” harfi ile başladığı için bu adı almıştır. Mekke’de nazil olup 88. âyettir.

“Şerefli Kur’ân”a yemin ile başlayan Sâd sûresinde Hz.Muhammed’in Allah’ın birliğini savunmasını ve Kur’ân-ı Kerîm’in ona nâzil edilmesini kabullenmek istemeyen inkârcıların aldanmışlıkları ve güçsüzlükleri anlatılarak Hz.Peygamber’e sabır tavsiye edilir. Dâvud Peygamberin Allah’a bağlılığı hükümranlığı ve adaleti anlatılır. Âlemin boş yere yaratılmadığı iyilerle bozguncuların bir tutulamayacağı, Kur’ân’ın âyetleri üzerinde düşünmenin önemi ifade edilir. Süleyman, İlyas, Elyesa’ ve Zü’l-Kifl gibi peygamber ve ulu kişilerin meziyetlerine işaret edilir. Bu gibi takva sahibleri ve hayırlı insanların uhrevî mükâfaatlan, buna karşılık azgınların cezâları anlatılır. İnsanın yaratılışına ve şeytanın isyanına işaret edilir. Sûre, Kur’ân-ı Kerîm’in bir uyarıcı olduğunu ve onun bildirdiklerinin mutlaka gerçekleşeceğini anlatan âyetlerle sona erer.