Roger Blin Kimdir, Hayatı, Eserleri, Hakkında Bilgi

BLİN, Roger (1907-1984)

Fransız tiyatro oyuncusu ve yönetmeni. Başarılı oyunculuğu ve sahnelemeleriyle Uyumsuzluk tiyatrosunun tanınmasına öncülük etmiştir.

Genç yaşlarda tiyatro ile ilgilendi. Artaud’nun Vahşet tiyatrosu hareketine katıldı ve 1935’te yine onun Les Cenci adlı oyununda Jean-Louis Barrault ile birlikte yönetmen yardımcılığı yaptı. Vahşet tiyatrosu girişiminin başarısızlıkla sonuçlanmasından sonra Barrault’nun yenilikçi (avant-garde) anlayışla sahnelediği Numance ve La Faim (“Açlık”) oyunlarında oynadı. 1950’de Adamov’un Jean-Marie Serreau tarafından sahnelenen LaGrahdeet la Pctite Manoeuvre (“Büyük ve Küçük Manevralar”) adlı oyunda baş rolü üstlendi ve kısa zamanda yetenekli bir oyuncu olarak tanındı. 20 Ocak 1984’te öldü.

Yönetmen olarak ününü Uyumsuzluk tiyatrosu doğrultusundaki oyunları sahneye koymadaki başarısına borçludur. 1952’de Adamov’un La Parodie’sini (“Parodi”) sahneye koymuştur. Beckett’in En Attendant Godot (Godot’yu Beklerken) adlı oyununu da 1953’te ilk kez Blin sahnelemiş ve Pozzo rolünü kendisi oynamıştır. Bu çalışmalarıyla Beckett’in güvenini kazanmış ve onun başka oyunlarını da sahneye koymuştur.

Adamov ve Beckett’in yanı sıra Genet’nin oyunlarıyla da ilgilenmiş, onun Les Negres (“Zenciler”) adlı oyununu siyah oyunculardan oluşan Les Griots1 adlı bir toplulukla 1959’da, Les Paravents (“Paravanlar”) adlı oyununu da 1966’da sahnelemiştir.

Blin Barrault, Copeau ve Serreau gibi yönetmenlerle birlikte çağdaş oyun yazarlarının deneysel yapıtlarını ele almış, bir yandan Uyumsuzluk tiyatrosunun seyirciye ulaşmasında öncülük ederken, bir yandan da yenilikçi yazarların sahne tekniğinde ustalaşmalarına katkıda bulunmuştur.

•    YAPITLAR (başlıca): Oynadığı oyunlar: Numance, 1937; Le Faim (“Açlık”); La Grande et la Petite Manoeuvre, 1950, (“Büyük ve Küçük Manevralar”); En attendant Godot, 1953, (Godot’yu Beklerken). Sahneleme: La Parodie, 1952, (“Parodi”); En attendant Godot, 1953, ( Godot’yu Beklerken); Fin de Partie, 1957, (Sonu); Krapp’s Last Tape, 1959, (Son Band); Les Negres, (“Zenciler”); Les Paravents, 1966, (“Paravanlar”).

Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi