Sosyoloji

Rize Sempozyumu – 2006: Emine Ketencioğlu Koçak – Türk Mutfağından Bir Örnek Rize Mutfağı

Emine Ketencioğlu Koçak – Türk Mutfağından
Bir Örnek Rize Mutfağı
(s. 319-322)

Arapça, yemek pişirilen yer anlamındaki
“matbah” sözcüğünü Türkler “mutfak” olarak telaffuz etti ve sözcük günümüze bu
haliyle ulaştı.

Türkler mutfak için daha önce aşlık, aşevi,
aşdamı gibi adlar kullanmışlardır.

Mutfak ve ocak birbirinden ayrılmayan
ikilidir.

Türk mutfak kültürü içerisinde (…) yemek
yemeye ilişkin manevi değerler, tutumlar, davranışlar da yer almaktadır.

Törensel günlerde yapılan yemekler Türklerin
ikram konusundaki cömertliklerini göstermeleri bakımından oldukça anlamlıdır.

Rize’de dağ, yayla ve deniz kültürü iç
içedir. Bu da Rize mutfağına zenginlik sağlamıştır.

Yöre insanının gurbetçi oluşu, Rize
mutfağına farklı kültürlerin tatlarını da kazandırmıştır. (s. 319)

Aile ve misafir yemekleri mutfakta yenir.
Yemeğe, sofrada bulunanların en yaşlısının başlaması, suyun önce küçüğe
verilmesi, tabakta yemek artığı, sofrada ekmek kırıntısı bırakılmaması gibi
sofrada uyulması gereken bazı kuralları vardır. Evin en fazla ısınan yeri
mutfak olduğundan gündüz olduğu gibi gece de zamanın büyük bölümü mutfakta
geçer.

Yemekler

Mısır ekmeği

Korkoto çorbası

Muhlama

Mısır çorbası

Hapsikoli (Hamsili ekmek)

Hamsili pilav

Lahana haşlama

Karalahana sarması

Pazı kavurması

Pazı haşlaması

Fasulye çorbası

Hupi çorbası

Fasulye tavalisi

Turşu tavalisi (Turşu kavurması)

Tatlılar

Kocakarı gerdanı

Laz böreği

Enişte lokumu

Kabak sutlisi

Kabak tatlisi

Kabak felisi

İlgili Makaleler