Rasim Özdenören Hayatı, Eserleri (Edebi Şahsiyetler)

20 Mayıs 1940’ta Kahramanmaraş’ta doğdu. Öykü, roman, deneme yazarı.  İlk ve orta öğrenimini Maraş, Malatya, Tunceli gibi Güney ve Doğu şehirlerinde tamamladı. î. Ü. Hukuk Fakültesini ve I.U. Gazetecilik Enstitüsü’nü bitirdi. Devlet Planlama Teşkilatı’nda uzman olarak çalıştı. Bir ara araştırma amacıyla ABD’nin çeşitli eyaletlerinde, 1970-1971’de iki yıl kadar kaldı. 1975 yılında Kültür Bakanlığı Bakanlık Müşavirliği görevine geldi. Aynı bakanlıkta bir yıl da müfettişlik yaptı. 1978’de istifa ederek ayrıldığı devlet memurluğuna bir süre sonra DPT bünyesinde aldığı görevle tekrar döndü. Zaman ve Yeni Şafak gazetelerinde yazdı. Öykülerini Varlık, Hamle, Hisar, Edebiyat, Mavera gibi dergilerde yayınladı. Akıcı ve şairâne bir anlatımı vardır. Çağmızdaki sosyal ve kültürel değişimlerin insanda ve ailede meydana getirdiği değişiklikleri dile getirdi.

Eserleri:

Öykü: Hastalar ve Işıklar (1967), Çözülme (1973), Çok Sesli Bir Ölüm (1974) Çok Sesli Bir Ölüm ve Çözülme adlı hikayeleri ayrıca TV filmi yapılmış, bunlardan ilki, Uluslararası Prag TV Filmleri Yarışmasında jüri özel ödülünü almıştır, Çarpılmışlar (1977), Denize Açılan Kapı (1983,Yazarlar Birliği’nin 1984 ‘hikaye’ alanında ‘yılın hikayecisi’ ödülü), Kuyu (1999), Hışırtı (2000), Ansızın Yola Çıkmak (2000). Roman: Gül Yetiştiren Adam (1979).

Deneme: İki Dünya (1977, Türk Kültür Vakfı’nın 1979 ‘fikir alanında jüri özel ödülü), Müslümanca Düşünme Üzerine Denemeler (1985), Yaşadığımız Günler (1985), Ruhun Malzemeleri (1986, 1986 Türkiye Yazarlar Birliği Yılın Denemecisi ödülü), Yeniden İnanmak (1987), Kafa Karıştıran Kelimeler (1987), Çapraz İlişkiler (1987), Yumurtayı Hangi Ucundan Kırmalı (1987),   Müslümanca Yaşamak (1988), Red Yazıları (1988),  Yeni Dünya Düzeninin Sefaleti (1996), Ben ve Hayat ve Ölüm (1997), İpin Ucu (1997), Acemi Yolcu (1997), Kent İlişkileri (1998), Yüzler (1999), Eşikte Duran İnsan (2000).