Ragnar Frisch Kimdir, Hayatı, Kitapları, Hakkında Bilgi

Ekonometrik tekniklerin geliştirilmesinde ve ekonometrinin bir bilim dalı olarak gelişmesinde önemli bir rol oynayan Frisch’in katkıları yalnız bu alanla sınırlı kalmamıştır. 1931’de, Irving Fisher’in öngördüğü şekliyle ideal bir indeksin sahip olması gereken tüm nitelikleri sağlayacak bir indeks kurulamayacağını göstermiştir. Yine aynı yıllarda, kişilerin ekonomik davranışlarından yola çıkarak farksızlık fonksiyonları konusunda sonuçlara ulaşılabileceğini sergilemiş, farklı gelirlerin marjinal faydaları arasındaki ilişkiyi ölçmeye çalışmıştır, iktisadi dalgalanmalara ve sermaye kuramına ilişkin çalışmaları da vardır.

“Makroiktisat” ve “ekonometri” terimlerini ilk kez kullanan Frisch, 1930’larda Ekonometri Derneği’ nin kurulmasına ve Econometrica dergisinin yayımlanmasına öncülük etmiştir. Bu derginin ilk sayısında çıkan başyazısında, ekonometriyi, “iktisadi sorunlara gerek kuramsal gerek ampirik açıdan niceliksel olarak yaklaşım” olarak tanımlamıştır. Talep eğrilerinin ekonometrik tahmininde önem taşıyan belirlenme sorunu, regresyon denklemlerindeki bağımsız değişkenlerin seçiminde karşılaşılan sorunlar ve bağımsız değişkenlerin birbirleriyle ilişkili olmaları durumunda ortaya çıkan sorunlarla ilgili önemli katkılarda bulunmuştur. Frisch’in bu alanlardaki katkıları günümüzde büyük ölçüde aşılmıştır.

Özellikle 1960 sonrasında giderek artan ölçüde iktisadi planlama konusuna eğilen Frisch, bu alanda pek çok ürün vermiş, ülkesindeki planlama mekanizmalarını büyük ölçüde etkilemiştir. Planlama konusunda en çok ilgi duyduğu alan toplumun terci fonksiyonunun belirlenmesi olan Frisch’in planlama ya ilişkin çalışmalarının temel ölçütü, toplumdaki gü yapısını veri olarak alması, genellikle gelişmiş kapita list ülke koşullarının ve serbest piyasa ekonomisini: varlığını varsaymasıdır. Bu nedenle, planlamaya ili; kin çalışmalarının azgelişmiş ülkelere ve sosyalis ülkelerdeki planlama süreçlerine uygulanabilirliği yol denecek derecede azdır. Frisch yaşamının son yıllarında ekonometrinin kötü kullanımına karşı çıkmış ve iktisat kuramından kopuk, ekonometrik yöntemlerle spekülasyona ağırlık veren çalışmaları “playometrica”, yani bir çeşit “oyun” olarak nitelemiştir.