Kelime anlamıyla ‘terketmek’ demek olup, İslâm tarihinde kazandığı anlam ve muhtevayla, Özel olarak, Hz. Ebu Bekir ve Hz. Ömer hakkındaki görüşlerinden dolayı Zeyd bin Ali Zeynelabidin’den ayrılan, genel olarak ise başta İmamiyye olmak üzere hemen hemen bütün Şiî gruplarını içine alacak şekilde kullanılan bir kavramdır.
İslâm târihinde iç çekişmelere ve özellikle itikadı mezhepleşmeye sebep olan etkenlerin başında Hilâfet meselesinin geldiğini söylemek abartma olmayacaktır. Öyle ki, itikadi bir mesele değilken daha sonra kazandığı önem nedeniyle itikadı meseleler arasına girmiş ve akaid ve kelâm kitaplarında Halifelik başlığı altında incelendiği gibi, itikadı mezhebler ve hattâ önemli imamlar ve mezheb imamları tanıtılırken, bütün bunların halifelik konusundaki görüş ve inançları da söz konusu edilmiştir.
Rasulullah’ın (s.) vefatının ardından Hz. Ebu Bekir’in ilk halife seçilmesiyle başlamış olmakla birlikte çabuk kapanan, fakat Hz. Osman’ın on iki yıllık hilâfetinin ikinci altıncı yılında yeniden gündeme gelerek onun şehid edilmesi ve Hz. Ali zamanındaki, Cemel, Sıffin savaşlarıyla, Haricilik, adlı bir akımın da doğmasından sorumlu olan Halifelik konusundaki ihtilâflar artık daha sonraki dönemlerde en çok tartışılan sorunların başında yer almıştır.
Telif hakkı © 2022 | MH Themes tarafından WordPress teması